یادداشت فهیمه حدیدی

                خواندنش برای بار چندم( تجربه مجموعه آبنبات ها  ، آخرین و دومین نشان مردی :) ) بهم ثابت کرد قلم مهرداد صدقی و‌ سوژه ای عادی از دل زندگی روزمره ، برای یک طنز روان کافیست! کافی بودن خیلی مهم است ، شاید درخشان ترین رمان مهرداد صدقی نباشد اما خواندنی ، قابل قبول و از همه مهم تر لبخندساز است. 
آدم های غریزه وصلی همان شخصیت های آشنای مجموعه آبنبات ها هستند ، شبیه انیمیشن های کوتاه فرعی که پس از اکران و محبوبیت انیمیشن اصلی ساخته می شوند ، این هم یک خرده ماجرای مجزا از رمان بلند آبنبات هاست. البته برای خواندنش نیازی به خواندن آبنبات هل دار و دارچینی و ... ندارید‌.اگر خوانده باشیدشان از همان صفحه اول با آدم ها احساس آشنایی می کنید و اگر نخوانده باشید هم‌به ۱۰ صفحه نمی رسد که با محسن ، دایی ، بی بی و حتی قدرت پلنگ! حسابی رفیق می شوید. بنظرم نقطه قوت قلم آقای صدقی دقیقا همین جاست.