داستان جذاب و گیرا همراه با پایانی شوکه کننده و به دور از انتظار! 
از نقاط قوت این کتاب میتوان به شخصیت پردازی قوی و روند معماگونه‌ای که در طول داستان ادامه پیدا می‌کند، اشاره کرد. اما اگر بخواهیم صادق باشیم، سرانجام دل‌انگیز و محسور کننده‌ای انتظارتان را نکشیده و هضم داستان را برایتان سخت میکند.
اگر این کتاب را خوانده و یا به دنبال خوانش آن هستید پیشنهاد میشود سریالی که با اقتباس از این کتاب ساخته شده را نیز ببینید. اگرچه ممکن است توصیف شخصیت های موجود در کتاب با آنچه در سینما به چشم میخورد تا حد بسیاری متفاوت باشد!
          

            رمان  خوبی بود و منو جذب کرد اوایلش شاید یه جوری بود ولی هرچی جلوترمیرفت بهتر میشد جوری ک از فصل ۱۵ تا ۴۱ رو تو یه روز خوندم.
 ارزش یبار خوندن داره .
خیلی پر محتوا پیچیده معمایی یا
 جناحی طور زیاد نیست :(
نویسنده میتونست پایان بهتری رقم بزنه..
          

            تا زمانی که هنوز راز اوئن رو نشده بود ، داستان خیلی خوب پیش رفت ؛ تا اون موقع حدس های مختلف دربارۀ زندگیش و دلیل کاراش می‌زدم و واقعا کنجکاو بودم ببینم بالاخره به کجا قراره برسیم و هانا چه تصمیمی می‌گیره ...
ولی بعد از اینکه همه چی معلوم شد ، داستان واقعا تلخ شد:)
یعنی خب یه جورایی کار های اوئن منطقی به نظر می‌رسید ولی  این که بعد از گذشت سال ها دوباره خیلی ناگهانی به فکر انتقام از اوئن باشن اونم به این شدت ، منطقی نبود ..
به نظرم می‌تونست به نحو دیگه ای دوباره کنار خانواده‌ش باشه ؛ شاید با یه ظاهر جدید ، یا شاید هم باید دوباره همه چیز رو از اول شروع می‌کردن با اسم و رسم جدید؛
چون با وجود اینکه تو طول داستان چند بار گذری به گذشته هم زده میشه ، آدم هی امید داره که آخرش همه چی درست میشه ، دوباره همه ش به روال قبل برمی‌گرده ، اون زندگی شیرین این‌جوری نابود نمیشه ! 
اما خب ....

خلاصه که پایانش رو دوست نداشتم و اگه پایان بهتر و خلاقانه تری داشت ، برام کتاب دوست داشتنی ای میشد..

          

            نمیگم فوق العاده ولی واقعا عالی بود مخصوصا اواخر کتاب که واقعا هر خطش اینجوری بودم چرا اینجوری شد..چیزی از قلم جادویی ندیدم نه تشبیه داشت نه کلا از همچین چیزایی استفاده کرده بود بصورت عادی نوشته بود ولی داستانش واقعا زیبا بود و قشنگ ادایل دوست نداشتم ادامه بدم به خواندنش ولی خب بعد از خوندن نصفش نمیتونستم بزارمش زمین.. 
          

            ساعت ۴:۱۵دقیقه بامداد۲۶ اسقند ۱۴۰۲.هوا بارونیه . سر شب که شروع کردم به خوندن ، صدای رعدو برق هم میومد اما الان دیگه قطع شده.
کتاب رو الآن تموم کردم. قرار بود این کتاب و روزها در کتابخانه موریساکی رو تاآخر تعطیلات عید نگه دارم و هرروز یمقدار مشخصی ازشون رو بخونم که زود تموم نشن اما گمون نکنم بشه.نسخه چاپی خوندن واقعا یه مزه دیگه داره.کتاب خوبی بود، عاشقانه ش رو دوست داشتم، اون انفصال جبرآمیز شخصیتها و اشتیاقشون برای بودن درکنار هم تو فصلای آخر خیلی به چشم میومد و من همش باخودم فکر میکردم اگر بجای هانا بودم همچین تصمیمی نمیگرفتم.بُعد معمایی خیلی خاص یا عجیب غریبی نداره کتاب. من شاید بعدها دوباره بخونمش یبار دیگه، نه بخاطر داستانِ کتاب، بخاطر یسری  جملاتش که ارزش هایلایت کردنو داره.
          

            این رمان انقدر جذابِ که در عرض یک روز بی وقفه ۲۲۹صفحه شو خوندم.آخرین چیزی که او به من گفت نوشته لورا دِیو با ترجمه ی سید رضا حسینی از نشر آموت:با ضرباهنگی تند و چرخش‌هایی حیرت آور و برخورداری از عناصر پررنگ یک درام خانوادگی،یک رمان رازآلود و مسحور کننده است که قطعا با پایان غم انگیزش مخاطبش رو شوکه میکنه.من که از خوندنش لذت بردم و باید بگم که نویسنده به زیبایی داستان رو روایت کرده به طوری که وقتی مطالعه این رمان رو شروع کنی دوست نداری اونو زمین بزاری،بلکه دلت میخواد زودتر به آخرین برگهای رمان برسی.