پس از تاریکی

هاروکی موراکامی و 1 نفر دیگر

3.4

25 نفر |

5 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

خوانده‌ام

خواهم خواند

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب می‌باشد.

تنهایی آدمی موضوعی محوری در آثار موراکامی است و در داستان «بعد از تاریکی» هم بار دیگر به این مفهوم می پردازد. موراکامی در داستان «بعد از تاریکی» مخاطب را به گردشی شبانه در شهر توکیو می برد و فضای سردی را روایت می کند که شخصیت اصلی آن دختری است که تمام زندگی اش را صرف درس خواندن کرده تا سایر ضعف هایش را بپوشاند.در توضیح این کتاب آمده است: «بعد از تاریکی رمان نه چندان بلندی است که زندگی شبانه توکیو را در عصر تسلط تکنولوژی دیجیتال و غرق شدن شهری در میان چراغ های نئون روایت می کند و روان آدم هایی سرگشته و مبهوت را که در چنبره چنین فضا و مکانی اسیرند می کاود.»هاروکی موراکامی، زادة 1949 کیوتو، نویسندة ژاپنی، نوشتن را از سی و سه سالگی آغاز کرده و آثار منتشر شدة او تا به امروز به بیشتر زبان ها از جمله فارسی ترجمه گردیده و هم اینک یکی از کاندیدا های نوبل ادبی است. بعد ازتاریکی، رمان نه چندان بلندی است که زندگی شبانة توکیو را در عصر تسلّط تکنولوژی دیجیتال و غرق شدن شهری در میان چراغهای نئون روایت می کند و روان آدم هایی سرگشته و مبهوت را که در چنبره ی چنین فضا و مکانی اسیرند می کاود. با اینکه عنصر زمان و مکان در این اثر اهمیت دارد، اما ماجرا های آن می تواند در هر زمان و مکانی روی دهد و شاید همین نکتة همه شمولی آثار موراکامی، یکی از رمزهای اقبال خوانندگان به نوشته های او اعم از رمان و داستان کوتاه باشد.

بریدۀ کتاب‌های مرتبط به پس از تاریکی

3.4

صفحۀ 154

بگذار چیزی بهت بگویم ماری، زمین زیر پای ما خیلی محکم به نظر می رسد، اما اگر اتفاقی بیفتد، زیر پایت راحت خالی میشود. اگر این بلا سرت بیاید کارت زار است: دیگر هیچی مثل سابق نیست. آن وقت تنها کارت این است که آن زیر تک و تنها تو تاریکی سر کنی...

بهار

پس از تاریکی

هاروکی موراکامی

3.4

صفحۀ 111

می‌دانی چی فکر می‌کنم؟ به نظرم خاطره‌ها شاید سوختی باشد که مردم برای زنده ماندن می‌سوزانند. تا آنجا که به حفظ زندگی مربوط می‌شود، ابداً مهم نیست که این خاطرات به درد بخور باشند یا نه. فقط سوخت‌اند. آگهی‌هایی که روزنامه‌ها را پر می‌کنند، کتاب‌های فلسفه، تصاویر زشت مجله‌ها، یک بسته اسکناس ده هزار ینی، وقتی خوراک آتش بشوند، همه‌شان فقط کاغذند. آتش که می‌سوزاند، فکر نمی‌کند، آه، این کانت است، یا آه، این نسخۀ عصر یومیوری است، یا چه زن قشنگی! برای آتش اینها چیزی جز تکه کاغذ نیست. همه‌شان یکیست. خاطرات مهم، خاطرات غیرمهم، خاطرات کاملاً بدرد نخور: فرقی نمی‌کند ــ همه‌شان فقط سوخت‌اند.

علی

پس از تاریکی

هاروکی موراکامی

3.4

صفحۀ 1

اگر واقعا می‌خواهی چیزی را بدانی، باید آمادگی آن را داشته باشی که هزینه‌اش را بپردازی.

راضیه ایران پوری

پس از تاریکی

هاروکی موراکامی

3.4

صفحۀ 1

خیلی به گذشته ها فکر میکنم. بخصوص بعد از اینکه اینجوری تمام کشور را زیر پا گذاشتم. اگر خیلی به حافظه ام فشار بیارم، هزار جور چیز یادم می آید-خاطرات واقعا زنده. گاهی معلوم نیست از کجا یکهو چیز هایی یادم می آید که سالها بهشان فکر نکرده ام. خیلی جالب است. حافظه عقل سرش نمیشود! درست مثل این است که یک خروار چیز بی مصرف چپانده باشیم تو کشو. اما در بینشان چیز های مهمی را هم که یادمان رفته، یکی پس از دیگری جا گذاشته باشیم.

یادداشت‌های مرتبط به پس از تاریکی

سهیل خرسند

1401/09/13

            پس از تاریکی٬ رمانی به قلمِ هاروکی موراکامی نویسنده‌ی مشهور و دوست داشتنی ژاپنی‌ست که در دسته‌ی رمان‌های به سبکِ مجیکال رئالیسمِ او جای می‌گیرد با پایانی باز.

کل داستان و اتفاقاتِ این کتاب در فواصل زمانیِ ۱۱:۵۶ دقیقه‌ی شب تا ۶:۵۲ دقیقه‌ی صبحِ‌ روزِ بعد رخ می‌دهد و ما این اتفاقات را که شاملِ‌ زندگیِ شبانه‌ای که در توکیو در حال سپری‌ست از دریچه‌ی یک تلویزیون که در اتاقِ دختری به نام اِری که در اتاقِ‌ خود به مدتِ حدودِ ۲ ماه به خواب فرو رفته می‌بینیم.

این کتاب برای من یک اثرِ جمع و جور از موراکامی بود که تمام اِلِمان‌ها و جزئیاتی که کتاب‌های موراکامی داره رو در برداشت از جمله: موزیک٬ زن٬ گربه٬ آشپزخانه٬ ورزش٬ سکس و فقدان اما برعکسِ «کافکا در ساحل» که از دید من این کتاب نسخه‌ی ساده‌ و کوچک شده‌ی کافکا با ماجرایی به مراتب ساده‌تر و صدالبته متفاوت‌تر بود٬ ذهنم را آنطوری که دوست داشتم به چالش نکشید البته قبلِ شروع خواندن٬ حجمِ کتاب به من گفت که چقدر باید انتظارم رو نسبت به کافکا تعدیل کنم اما باز هم برای منی که عاشق موراکامی هستم و از خواندنِ این رمان هم لذت بردم٬ متاسفانه انتظاراتِ من را برآورده نکرد.

در آخر در مورد نمره‌ای که برای کتاب منظور می‌کنم٬ روشِ نمره‌دهی من مقایسه کتاب‌ها با اثرهای مشابهِ خودشونه و طبعا در دسته‌ی مجیکال رئالیسم تا به امروز تا اطلاع ثانوی٬ رفرنسِ من «کافکا در ساحل» هست که وقتی به اون و یا «تعقیبِ گوسفندِ وحشی» ۵ستاره دادم در اینجا به خودم اجازه‌ی فکر کردن به ۵ستاره هم نمیدم و بین ۱ تا ۴ ستاره هم یک ستاره‌ی دیگر ازش کم می‌کنم چون سطح انتظاراتِ من را برآورده نکرد٬ ۳ ستاره نمره‌ی قابلِ قبولی برای این کتاب از دیدِ بنده‌ی حقیر هست و خودم خیلی خوشحالم از اینکه امشب نگرانی‌ای که داشتم و در چند ریویوی قبل با شما به اشتراک گذاشتم رفع شد که نگران بودم روزی برسه که عشق و علاقه‌ام به موراکامی باعث بشه بی دلیل هرچه از او بخوانم ستاره‌ی کورکورانه منظور کنم.

نهمین کتاب موراکامی برای من به پایان رسید اما اگر عمری باقی باشد فردا با اسپوتنیک سوئییت‌ هارت به دنیای موراکامی برخواهم گشت.

سهیل خرسند

1401/09/13

            پس از تاریکی٬ رمانی به قلمِ هاروکی موراکامی نویسنده‌ی مشهور و دوست داشتنی ژاپنی‌ست که در دسته‌ی رمان‌های به سبکِ مجیکال رئالیسمِ او جای می‌گیرد با پایانی باز.

کل داستان و اتفاقاتِ این کتاب در فواصل زمانیِ ۱۱:۵۶ دقیقه‌ی شب تا ۶:۵۲ دقیقه‌ی صبحِ‌ روزِ بعد رخ می‌دهد و ما این اتفاقات را که شاملِ‌ زندگیِ شبانه‌ای که در توکیو در حال سپری‌ست از دریچه‌ی یک تلویزیون که در اتاقِ دختری به نام اِری که در اتاقِ‌ خود به مدتِ حدودِ ۲ ماه به خواب فرو رفته می‌بینیم.

این کتاب برای من یک اثرِ جمع و جور از موراکامی بود که تمام اِلِمان‌ها و جزئیاتی که کتاب‌های موراکامی داره رو در برداشت از جمله: موزیک٬ زن٬ گربه٬ آشپزخانه٬ ورزش٬ سکس و فقدان اما برعکسِ «کافکا در ساحل» که از دید من این کتاب نسخه‌ی ساده‌ و کوچک شده‌ی کافکا با ماجرایی به مراتب ساده‌تر و صدالبته متفاوت‌تر بود٬ ذهنم را آنطوری که دوست داشتم به چالش نکشید البته قبلِ شروع خواندن٬ حجمِ کتاب به من گفت که چقدر باید انتظارم رو نسبت به کافکا تعدیل کنم اما باز هم برای منی که عاشق موراکامی هستم و از خواندنِ این رمان هم لذت بردم٬ متاسفانه انتظاراتِ من را برآورده نکرد.

در آخر در مورد نمره‌ای که برای کتاب منظور می‌کنم٬ روشِ نمره‌دهی من مقایسه کتاب‌ها با اثرهای مشابهِ خودشونه و طبعا در دسته‌ی مجیکال رئالیسم تا به امروز تا اطلاع ثانوی٬ رفرنسِ من «کافکا در ساحل» هست که وقتی به اون و یا «تعقیبِ گوسفندِ وحشی» ۵ستاره دادم در اینجا به خودم اجازه‌ی فکر کردن به ۵ستاره هم نمیدم و بین ۱ تا ۴ ستاره هم یک ستاره‌ی دیگر ازش کم می‌کنم چون سطح انتظاراتِ من را برآورده نکرد٬ ۳ ستاره نمره‌ی قابلِ قبولی برای این کتاب از دیدِ بنده‌ی حقیر هست و خودم خیلی خوشحالم از اینکه امشب نگرانی‌ای که داشتم و در چند ریویوی قبل با شما به اشتراک گذاشتم رفع شد که نگران بودم روزی برسه که عشق و علاقه‌ام به موراکامی باعث بشه بی دلیل هرچه از او بخوانم ستاره‌ی کورکورانه منظور کنم.

نهمین کتاب موراکامی برای من به پایان رسید اما اگر عمری باقی باشد فردا با اسپوتنیک سوئییت‌ هارت به دنیای موراکامی برخواهم گشت.

‌نَجـ♡ـوآ

1402/07/26

            کلا کتابای ژاپنی رو دوس دارم ، این کتابم اونقد گیرا بود ک دو روزه تمومش کنم 🪆📚
ولی آخه چرا اینقد گنگ !کتاب تموم میشه سوال های بی جواب زیادی میمونه برای خواننده ):

S.t

1401/12/04

            یه مقدار رمان گنگی هستش و گیرایی ووجذابیت آنچنانی نداشت

مجید اسطیری

1402/12/17

            ماجرا باز هم بین چند نوجوان و جوان میگذرد و تمام داستان در یک شب تا صبح اتفاق می افتد. این کتاب هم مثل بقیه کارهای موراکامی فقط تصویری کمرنگ از درد تنهایی انسان در جامعه تکه پاره مدرن است. با اشارات فلسفی کم رمق و احساسات پر رنگ که گاهی به سمت سانتی مانتالیسم میرود.

بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

پس از تاریکی

پس از تاریکی