داستان خیلی قشنگی بود درباره عنایت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.
داستان پردازی خوب و جالبی داشت و البته محتوای داستان واقعی بود و در یکی از کارهای مستند تاریخی (النجم الثاقب) نقل شده.

«و آنکه دیر آمد» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/57449
          

            💠و آنکه دیرتر آمد...💠

                         نویسنده؛الهه بهشتی 

                  ناشر؛انتشارات کتاب جمکران 

سخن ناشر؛ 

داستان این کتاب مبنای بر یکی از رویدادهایی که در کتاب نجم الثاقب ثبت شده،به روش تحریر درآمده است. 

خلاصه کتاب؛ 

میرزا حسین کاتب به بیماری لاعلاج مبتلا می شود و نذر می کند اگر نجات یابد،در چهارده ماه و هر ماه یک حکایت در وصف حال ائمه(ع) بنویسم.سیزدهمین حکایت را نوشت،امّا چهاردهمین حکایت را که شایسته مقام ائمه(ع)باشد،نیافت. 

پس از کلی تحقیق و تفحّص به ماجرای احمد و محمود می رسد،که با عنایت "امام عصر ارواحنا الفداه"، دو نفر از اهل تسنّن شیعه می شوند.
           
                .......احمد زودتر و محمود دیرتر........

برشی از کتاب؛ 

احمد پرسید: «نسبت تان به کدام پیامبر می رسد؟» 
لبخندی زد و گفت: «به آقا و سرورم، محمد مصطفی که درود و رحمت خدا بر اوست، از ازل تا به ابد». 
پرسیدم: «پدرتان کیست؟»
گفت: «حسن بن علی».
احمد با تعجب گفت: «امام شیعیان !» و با دهانی باز به جوان خیره
گفت: «اما شیعیان که میگویند پسر حسن بن علی از دیده ها غایب است؟ » 
جوان خندید و گفت: «آیا این طور است؟
آیا من از نظر شما غاییم یا به چشمتان می آیم؟»
اشک از چشمان احمد جاری شد و گفت: «پدرم اعتقاد شیعیان را به شما باور ندارد» و محکم به زانوی خود زد و گریان گفت: «ای پدرا کجایی ببینی آنکه به او بی اعتقادی،پیش چشمان من است؟»

#کتاب#معرفی#جمکران#نشر#مهدوی#امام_زمان_(عجّ)#منتظر#انتظار#منتظرا_ظهور💚
          

            بسم رب المهدی و الشهداء
با همه ی وجود دلم میخواست کاش من به جای یکی از آن دو نفر بودم...
کتاب خیلی خوبی برای هدیه دادن به اجتماعات با تعداد زیاد در مراسمات مختلفه، چون حجمش کم ولی پرمحتواست
          

            این کتاب ماجرای واقعی تشرف دو نوجوان اهل سنت هست به محضر امام عصر ارواحنا فداه

پر از آرامش و حس خوبِ حضور امام لابلای صفحات کتاب که مث آب زلال جاری میشه تو قلبت و روحت رو جلا می‌بخشه...
          

            لطیف، لطافت، لطف 

ماجرای عزیزی دارد. کوتاه، مفید و مختصر. 
نمی‌دانم آن سال چطور  یک ماه خوانش آن در هیئت طول کشید!