شباهت خیلی زیادی به جین ایر داشت
صحنه‌های عاشقانه جین ایر هیجان‌انگیزتر بود اما ربکا به نظر من پایان شادتری داشت
بعضی جاها صحنه‌پردازی‌هاش طولانی بود و رج زدم و جلو رفتم
ترجمه خوب بود و داستان به قدر کافی کشش داشت
کلش رو توی چند ساعت پشت سر هم خوندم
          

            اگرچه بسیار طولانی بود اما شخصیت اصلی داستان را دوست داشتم اما پایان ناگهانی و غافل گیر کننده و تا حدودی نیمه تمام داستان من را غافل گیر کرد و اینکه هیچ وقت اسم شخصیت اصلی فاش نشد من را ناراحت می کرد چون نمی توانستم با او ارتباط برقرار کنم اسم تمام شخصیت ها نام برده و آنها معرفی می شدند بجز شخصیت اصلی که گوینده و راوی داستان بود و هویت راوی تا ابد پنهان باقی ماند😢
          

            اصلا این کتاب رو دوست نداشتم.علی رغم این همه تعریف و تمجیدی که راجع بهش شده بود ولی اصلا انتظاراتم رو برآورده نکرد.یا شاید من خیلی دست بالا گرفته بودمش.به شدت خسته کننده و با توصیفات مزخرف و اضافی  که با دو جمله هم می تونست بگه ولی در عوض ۱۰ صفحه فقط توصیف مزخرف بود.واقعا اثر ضعیفی بود و به نظرم الکی مشهور شده.
          

            این کتاب. به نظر من خیلی خسته کننده بود و من اصلا نپسندیدمش.
خیلی روند یکنواخت و خسته کننده ای داشت.البته صحنه های قشنگ هم داشت ولی آدم رو مجاب نمیکرد که ادامه بده.

          

            «ربه‌کا» نام رمان مشهوری است که به قلم بانوی انگلیسی، دافنه دوموریه نوشته شده و حسن شهباز  آن را به فارسی برگردانده است. این رمان که اولین بار در سال 1938 منتشر شد، یکی از داستان‌های مشهور  عاشقانه جهان معاصر محسوب می‌شود. 
کتاب به فاصله کوتاهی پس از انتشار، به بیشتر زبان‌های دنیا ترجمه شد و توانست به فروش خوبی دست یابد. 
آلفرد هیچکاک کارگردان سینما، در سال 1940 فیلمی بر اساس رمان «ربه‌کا» ساخت؛ این فیلم که برنده جایزه اسکار شد، بر شهرت دافنه دو‌موریه افزود.
داستان ربه‌كا، حكایتی مرموز، جذاب و عاشقانه است. این داستان با تصویر كشیدن فضاهای یك عمارت عظیم و اشرافی مخاطب را به خود جذب كرده تا جاییكه بادهای وزیده شده  در ساحل عمارت موهای خواننده را نوازش می‌كند، بوی گل‌های روییده در باغ به مشام خواننده می‌رسد و نگرانی و اضطراب راوی داستان كه تا پایان كتاب نامش مطرح نمی‌شود، در تمام لحظات،خواننده را رها نمی‌كند و خواننده در تمام اتفاقات خود را حاضر در ماجرا می‌بیند.
داستان سراسر در حال قیاس دو زن است، یكی ساده دیگری باشكوه، یكی زیرك و دیگری بینوا. همه او را تحسین می‌كنند و از او به دیگری تعریف می‌كنند. خواننده البته اگر زن باشد، شاید دوست دارد شبیه او شود. جالب است كه شخصیتی چنین قوی و تاثیرگذار در داستان، مرده است ولی داستان، او را زنده‌تر از زنده‌ها نشان می‌دهد تا جایی كه زیباترین جمله كتاب به میان می‌آید:
“من با زنده‌ها می‌توانم بجنگم ولی زورم به مرده نمی‌رسد”......
          

            کلاسیک ها جزء مورد علاقه هامن، این اولین کتابی بود که از ژانر گوتیک داشتم میخوندم. گوتیک یعنی عاشقانه و راز آلود و معمایی. برام جدید بود. باید بگم واقعا هم همون حس ترس و هیجان و رازآلودی رو به من منتقل کرد. داستان درنورد دختریه که خودش حضور نداره داخل کتاب و شما از شخصیت ها متوجه میشین چطور آدمی بوده. شخصیت پردازی ها عالیه، فضای داشتان به خوبی پرداخته شده و روند داستان هم واقعا جالبه و غیر قابل پیش بینی. توصیه میکنم بخونید حتما.