تجربه ی جالبی بود، انتقال مفاهیم دینی و واقعیت‌های تاریخی در قالب یک رمان جذاب.
        

          رمانی با بیانی شیوا و روان در مورد ماجراهای هرمز و عشقش و همراهی با برده اش بهمن. سفری به ایران و بعد کوفه و دیدار امام مجتبی...
بخش آخر کتاب که فضیلت نامه ای در مورد امام مجتبی بود، واقعا عالی از کار درآمده
        

          بد نبود
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
 کتاب، کتاب متوسطی از دیدگاه من ارزیابی میشه و مخاطب مناسب این کتاب نوجوانانی  هستند که تازه شروع به مطالعه کرده اند .
ولی با این حال متن کتاب متن روان و دلنشینی است و  نقطه اوج آن و  اثر گذار ترین  لحظه کتاب در زمانی بود که هرمز ، امام حسن (علیه السلام) را شناخت. 
و من الله توفیق 🌿
        

          کتاب خوبی است. ارزش دار است
        

          ﷽
کتاب پیرامون شخصیت خیالی به اسم هرمز بود 
از نظر نگارشی بنظر من متن منسجم و پیوسته ای نداشت 
در توصیف، مخاطب رو با خودش همراه نمی کرد و
 مخاطب خودش باید تصور می کرد اماکن و موقعیت هارو .
در فرهنگ لغتِ هرمز کلمه ی" لعنتی" خیلی به کار رفته بود !
اما با این حال 
نوع فونت تیترها ، صفحه های سر فصل و طراحی ها چشمگیر و جذاب بود 
اطلاعات دقیق و معتبر و محکمی رو به کار برده بود 
منابعِ روایت ها همگی ذکر شده بود و این امتیاز ویژه ای برای کتاب هست 
و در آخر با آوردن تذکره ی فرزند رسول خدا این کم و کاستی ها رو تا حدودی جبران کرده بود 

        

          برای اولین بار پیشگفتار یک کتاب برام خسته کننده و بیهوده نبود  نسبت به کتاب آگاهی خوبی بهم داد ،پی نوشت آخر کتاب هم کامل و کمک کننده بود.👌
گرافیک کتاب  فصل بندیش ،فونت ها وصفحه آرایش زیبا و چشم نواز بود..🥰
اما داستانِ هرمز  و عشق هرمز بنظرم جای کار داشت و به شخصیت ها باید بیشتر پرداخته میشد خیلی ارتباط نگرفتم وگاهی حس میکردم کمی مغرضانه نگاه شده...🙄
  انتظار داشتم بیشتر در مورد شخصیت و زندگی امام حسن نوشته شده باشه که خُب....☹💣

        

          باز هم عشق و عقل در مقابل هم...
        

          من با چاپ انتشارات کتابستان این کتاب رو خوندم. از لحاظ داستانی خیلی خوب بود و مخاطب رو همراه میکرد. داستان جوانی هست که به خاطر شخصی که دوست داشت مجبور به انجام کاری بود ولی در نهایت منصرف اون کار میشه
        

          کلیت کتاب به عنوان یک رمان مذهبی خوب بود؛ اما برای من بخش آخر کتاب  و پی‌نوشت چندین برابر جذابیت داشت. این دو بخش من را تشنه‌ی شناخت بیش‌تر امام حسن(ع)، فرزند خورشید، کرد. 
        

          یک.
کتابفروش در معرفی اش سنگ تمام گذاشت، گفت فوق العاده است و تضمینی! اگر خوشتان نیامد پس میگیریمش!
و من هر صفحه را در انتظار رویارویی با یک معجزه ورق میزدم ناگهان دیدم رسیده ام به آخر کتاب.. بی معجزه!

دو.
#عشق_در_برابر_عشق روایت برهه ای از زندگی یک جوان ایرانی عاشق پیشه است که طی اتفاقات بی‌شماری سرنوشتش به امام مجتبی (ع) گره میخورد.. یعنی نویسنده با تلاش زیاد سعی میکند ماجرا را بهم گره بزند، همانطور که سعی میکند احادیث و روایات دیگر را به داستان گره بزند!
نمیدانم!
شاید یک کتاب پر از روایت جلوی رویش گذاشته و سعی کرده بر اساس هر کدام یک صحنه برای داستانش ترسیم کند برای همین هر چه به آخر داستان نزدیک میشویم از داستان پردازی کاسته و به حجم روایات افزوده میشود به طوری که تمام فصل آخر حدیث و روایت است!

سه.
سیر پیشروی داستان چندان منطقی نیست، عشق هرمز به ربیعه چنان که باید به تصویر کشیده نشده است. شخصیت پردازی ها ضعیف است. البته در منفور نشان دادن بنی امیه موفق بوده است اما در باقی موارد،خیر.
هر فصل به تعداد زیادی بخش کوچک تقسیم شده و در هر بخش صحنه قبلی کات میشود و ما با صحنه و اتفاقات تازه ای رو به رو میشویم.
این وقوع اتفاقات پی در پی و عوض شدن سریع مکان ها و زمان ها خواننده را خسته میکند.

چهار.

چقدر وطن پرستی!
چقدر عرب گریزی!
چقدر تفاوت قائل شدن میان عرب و عجم!
چرا واقعا؟

پنج.
روی جلد یک تکه شبهِ چرم خیلی شیک کار شده است، طراحی جلد و صفحه آرایی کتاب عالی است! اصلا از آن کتاب هاست که کلاسِ کتابخانه را بالا میبرد، حتی میتوانید به عنوان دکور برای کتابخانه تان از آن استفاده کنید.
وزن کتاب هم با اینکه ۲۷۰ صفحه است اما مثل پر سبک است.
آفرین بر طراح جلد و صفحه آرا و تولید کننده کاغذهای سبک:)

شش.
در مظلومیت امام مجتبی(ع) همین بس که یک رمان خوب برایشان قلم نزده ایم..
امیدوارم به زودی چنین اتفاق خوبی بیفتد!
        

          داستان دلدادگی جوان ایرانی و غیر مسلمان به دختری عرب در دل حادثه ی ضربت خوردن امام علی علیه السلام و به امامت رسیدن امام حسن علیه السلام 
        

          خلاف نظر دیگر دوستان، عرب‌ستیزی در این کتاب ندیدم. بلکه تماما واگویه‌ی واقعیت‌های تاریخی‌ (با ارجاع به روایات و متون تاریخ) بود از حکومت خلفای اموی... و حتی نقد برخی موبدان زردشتی.
به‌هرحال به نظر من، این کتاب آنقدر‌ها هم که توسط دیگران کوبیده شد، کوبیدنی نبود."
        

          کتاب عشق هرمز هست در برابر عشق به امام مجتبی ع 
جاهایی که در دوراهی ها می‌ماند انگار میتوانیم خودمان را جای او بگذاریم ، اما دلم میخواست بیشتر از امام می‌گفت بیشتر تشنه میکند مخاطب را ...
        

          امروز سه شنبه ١٣ شهریور کتاب عشق در برابر عشق رو تموم کردم.

واقعیتش من این کتاب رو از بی کتابی دستم گرفتم، خونه مامان بودم و کتابمو جا گذاشته بودم، از کتابخونه اینو برداشتم و شروع کردم به خوندن.

کتاب درمورد زمانه و زندگی امام حسن(ع) هست، که در خلال یک داستان عاشقانه به ویژگی ها و صفات امیرالمومنین و امام حسن میپردازد.
میتونست محتوا خیلی بهتر باشه، و روایات و داستان زندگی این بزرگواران جذاب تر بیان بشه. 
لذا به نظرم خسته کننده بود، و از اواسط فقط میخوندم که تموم بشه.

پ.ن: یک حالتی در من وول می خورد که دوست دارم کتابی که دستمه تموم کنم، مخصوصا وقتی تا وسطش رفتم. 
ولی فکر کنم زیاد خوب نباشه، بهتره هر جا دیدی کتاب محتوای مناسب تو رو نداره، همونجا ببندی و بزاریش زمین.
        

          از اون دسته داستان هایی که مخاطب رو با خودش میکشه و همراه میکنه
چند روایت در قالب یک داستان پیگیری میشن
در نهایت اونجوری که مخاطب پیش‌بینی میکنه پیش نمیره و نتیجه گیری زیاد با تصور مخاطب از قسمت های ابتدایی کتاب همخوانی نداشت
این کتاب رو به سنین ۱۵ سال به بالا و ترجیحا،آقایون پیشنهاد میکنم
        

          داستانش قشنگ است. مثل همه ی کتابهای کوره چی هم پر است از رفرنس. ولی آخر داستان خیلی یهویی تمام میشود و پرسشهای زیادی بی جواب می ماند. توصیفات صحنه ها هم در بعضی جاها بیش از اندازه جاذبه های جنسی دارد. که این برای یک رمان مذهبی به نظرم زیاده روی است.