جن‌زدگان ایبسن از آن دست آثاری است که از بسیاری از آثار مدرن به ما نزدیک‌تر است. این که اثری قرن نوزدهمی در شمال اروپا به وضعیت امروز ما شبیه است بیش از همه به دلیل تنش‌ها و شکاف‌های عمیق درون اثر است که مدام بحرانی‌تر می‌شود. 



ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی هشتم، سال ۱۳۹۵.
          

            جن زدگان 
مساله گذشته انسان ها در داستان های ایبسن نقشی تاثیر گذار دارند. گاهی یک عشق شروع نشده و ناتمام، رازی سر به مهر و یا دروغی که به مصلحت کتمان ‌شده دستمایه طرح اولیه او برای پی ریزی داستان و در نهایت انتقال مقصود نهایی اش می باشد.

جن زدگان که در مقدمه کتاب به شباهت های آن با "تسخیر شدگان" داستایفسکی نیز اشاره شده (کتابی که مع الاسف نخوانده ام)مملو از لحظاتی است از مواجه شخصیت ها با عاقبت تصمیم هایی که در گذشته گرفته اند. افرادی که خود گذشته ای دارند که با از آن فرار می کنند و یا سعی در ارائه تفسیری متفاوت از آن دارند. 

حضور کشیش در این نمایشنامه فرصت مغتنمی است برای طرح بسیاری از مجادلات اعتقادی و اجتماعی که در میان تغییر سبک زندگی در شهرهای بزرگ اروپا و نفوذ افکار به ظاهر مترقی نسل نو، سبب جذاب ‌شدن اثر شده است. طرح مسائلی همچون حفظ آبروی فرد خطاکار، آرمان خواهی نهاد دین، اصول گرایی  کشیک در مواجهه با خانواده ای که به ظاهر در آرامش به زندگی می پردازند بی شباهت به دوران گذار جامعه خود ما نیست.

پ: نمایشنامه های ایبسن خوش مضمون  است و فهم لایه های ابتدایی داستان های او چندان  دشوار نیست لذا مخاطب می تواند به راحتی با آن ارتباط برقرار کند. ناگفته نماید که ترجمه جذاب و خوش لحن مترجم محترم به دلم نشست.

پ٢:مقدمه کتاب که از بهترین مقدمه هایی است که دیده ام متاسفانه حاوی بخش هایی از مکالمات داستان است.
سیدعلی مرعشی