بهترین توصیف کتاب را بعد از اسمش آورده اند :"برگ هایی از تاریخ شفاهی زندگی شهید فخری زاده" ، کامل نیست ؛ در قالب خاطرات جدا جدا نوشته شده و گاهی در ذهن مخاطب سوال ایجاد می کند و پیوستگی بیشتری بین‌خاطرات لازم است . خاطرات کمی خام و بدون پرداخت کافی چاپ شده اند که البته با توجه به اینکه شخصیت و فعالیت های شهید فخری زاده پیش از شهادت در هاله ای از ملاحظات امنیتی برای مردم ایران ناشناخته بود ، کتاب پرواز پای دماوند می تواند مورد توجه قرار گیرد و برای یک معرفی و بزرگداشت نام و یاد شهید بزرگوار مناسب باشد . اما برای الگو سازی و معرفی ایشان بهتر است داستان بلند ، رمان یا زندگی نامه ای درخور و با پرداخت ادبی و ظرافت های لازم نوشته شود .
        

          این یادداشت درباره‌ی این کتاب نیست!
صوتی ایرانصدا
درباره‌ی کتاب "تویی که نشناختمت" که درباره‌ی همین شهید بزرگوار است اما هیچ‌جوره در بهخوان پیدایش نکردم  اضافه هم نتوانستم کنم. تاثیر از آن کتاب قدری بود که ترغیب شدم خلاف معمول در اینجا یادداشت بنویسم.
کتاب؛ البته آن کتاب گمنام در بهخوان! مجموعه خاطرات با روایان مختلف است که تقریبا روی سیر زمانی خاصی پیش می‌رود. با وصف کودکی ایشان در قم شروع می‌شود و به دوران مبارزات منتهی به انقلاب اسلامی می‌رسد. پس از انقلاب ایشان در حوزه‌ی فرهنگی در کردستان فعالیت می‌کنند. پیش از انقلاب رشته‌ی فیزیک دانشگاه اراک می‌خوانده اند و پس از بازگشت به تهران و فعالیتشان در سپاه، انتقالی می‌گیرند برای دانشگاه شهید بهشتی. ارشد هم بعد از تاهل در اصفهان می‌خوانند؛ بعد با قدری فاصله مقطع دکتری. برای اهل علم این نکته خیلی تکان دهنده است که تز دکتری ایشان آشکارسازی پادنوترینو بوده است! تقریبا از قبل از کارشناسی ارشد فعالیت در حوزه‌ی فیزیک داشته اند در دانشگاه جامع امام حسین (ع) و دانشگاه مالک اشتر و سپاه و وزارت دفاع. حلقه‌ی ایشان و شهیدان علیمحمدی و شهریاری و رضایی نژاد و دکتر فریدون عباسی در کتاب به نیکی تصویر شده است.
در کتاب با سازمان‌های سپند و آوا و چند اندیشکده‌ی خاص آشنا می‌شوید. جالب است بدانید پایه‌گذاری انجمن آکوستیک ایران توسط ایشان بوده است و نپیوستن ایران به معاهده‌ی CBTB با ذکر عللی توسط ایشان که در دنیا صدا می‌کند، محقق می‌شود.
فضای فکری بسیار متفاوت ایشان و دیدگاه‌شان نسبت به دست یافتن به علم نیز مایه‌ی فخر است‌. معتقد بودند علمی که به دست می‌آوریم باید در بستر فسلفه‌ی اسلامی و تمدن ایرانی بارور شود تا با علوم غرب متفاوت باشد و اثرگذارتر.

        

          همیشه دوست داشتم درباره شخصیتی مانند شهید محسن فهری زاده بدانم،اما دریغ از یک کتاب،یک فیلم،یک چیزی که این شهید عزیز را به مردمش بشناساند....
این کتاب هم کم و بیش حکایت:«یه چشم تو شهر کور ها پادشاهه» رو برای من داشت.خب روایت بریده بریده و کوتاه قطعا کامل و درجه یک نیست!اما با ابعاد کم و درعین حال قابل تاملی از زندگی شهید می‌تونه آشناتون کنه.خوندنش زمان زیادی هم نمیگیره(اگه مثل من کشش ندید)که بتونم بگم ارزش زمان گذاشتن داشت یا نداشت.
        

          حمید حسنی:
#کتاب_میخوانم
جملات زیر عکس را بخوانید. توصیف عجیبی است مخصوصا برای ما که او را نمیشناسیم. حداقل امروز که سالگردش است؛ فکر کنیم و بگردیم چرا او حدودا بیست سال در صدر لیست ترور موساد بود. یعنی حدود بیش از سی سال مجاهده برای ایران و انقلاب. این روزهای اغتشاشات برای حفظ امیدم خاطرات این بزرگوار را میخوانم. جالب است فقط دانشمند هسته ای هم  نبوده. بسیار شخصیت جذابی داشته است و چند جانبه. البته جالب است دانشجوی دانشگاه اراک بوده است. مفصل تر خواهم گفت. 
#امید
#اغتشاشات
        

          سلام‌اسم خداست 
بعضا خاطرات تکراری دارد 
جا دارد کتاب بهتری برای شهید بزرگوار چاپ شود
        

          تنها جای قشنگ کتاب همون مقدمه کتاب بود که یک صفحه بیشتر نبود؛ درباره حس و حال نویسنده موقع فهمیدن شهادت شهید فخری زاده  توی تلوزیون بوده که واقعا حس نویسنده رو مثل حس خودم دیدم و به دلم نشست.
وگرنه بقیه کتاب کاملا کپی شده‌ی مصاحبه هایی با اعضای خانواده و دوستان و همکاران شهید بود.
یک چیز جدا جدا و ناپیوسته توی ذهن مخاطب شکل میگرفت.  حالا باز صد رحمت به خاطرات خانواده، خاطرات همکاران که کلا درباره فلسفه علم بود که شهید روش کار میکرد و عملا کسی که حوصله کتاب خواندن نداشته باشه و فقط به عشق شهید این کتاب و دست گرفته باشه، از هرچی کتاب خوندنه زده میشه

ولی تلاش نویسنده ستودنی بود برای گرفتم مصاحبه. کاش اینا رو در قالب داستان می نوشت
        

          بقول فاضل نظری :
یک عمر زیر پا لگد کردند او را
حالا که میگیرند روی شانه، مرده است...💔
کاملا مرتبط با عکس:))))


نقد ها و اشکالات بسیاری به نویسنده وارد است، اما هیچکدام باعث نمی‌شود "پرواز پای دماوند" را نخوانیم!
میخوانیم تا -به معنای واقعی کلمه- *بزرگمرد علم و ایمان* را بشناسیم
هرچند کم، هرچند ناقص
شخصیت همه جانبه ایشان حیف است ناشناخته بماند
بخوانید نه برای لذت بردن از یک کتاب؛ که برای شناختن شخصیت اجتماعی، خانوادگی و شخصی ایشان

خدای من! این پارسای شب که اینگونه مقابل تو به تواضع اشک میریزد همان شیر روز است که خواب از چشم حیوان وحشی -نتانیاهو- گرفته است؟
این پدربزرگ مهربان که نوه هایش را روی کمرش سوار کرده و دور خانه میچرخاند همان دانشمند توانمند هسته ای کشورمان است که سنگین ترین پروژه هارا به نتیجه میرساند؟
این همسر مهربان، این استاد فلسفه و فیزیک، این فرزند خلف و این کسی که غرق درخون هم نگران جان محافظ هاست... .


ای کاش کاری میتوانستم انجام دهم برایت جز همین قطرات اشک و فاتحه ای و گهگاهی زیارت نیابتی
روحت شاد، ای مرد خدایی🤍
        

          چه انسان هایی آمدند و رفتند و ما نفهمیدیم 

انشاءالله فرزندانم ادامه دهنده راه این بزرگواران باشند

        

          رفتار ایشان در خانواده و در کنار همسر فوق العاده است .
        

          شهید فخری زاده، شهید عجیب غریبی بوده است و مدت ها زمان خواهد برد تا گوشه ای از ابعاد وجودی ایشان مشخص بشود. 

به دوستان هم پیشنهاد می‌کنم از خواندن این کتاب درباره شهید فخری زاده غافل نشوند.

بسیار کتاب های ویژه‌ای هستند و به نظر حقیر در مورد شهدا علم و فناوری جز بهترین کتاب هایی هست که تاکنون نوشته شده است.