خیلی زیبا بود

        

          یاداشت را از شروع قصه آغاز می‌کنم که نویسنده به ما نشان می‌دهد قرار نیست خودش را پنهان کند و تا پایان حضور اریش کستنر قابل لمس است.
به نسبت سالی که نوشته شده میتوانم بنویسم عالی بود .
روند قصه لطیف و روح نواز است. نثر روان است و  شخصیت ‌ها  نسبتا شکل گرفته .
ایده ناب و جذابی که سالهاست دست مایه نمایشنامه و فیلم‌های متعدد در جهان شده و نسخه ایرانیش همین خواهران قریب ماندگار خودمان است.
فیلم ایرانی را ببینید و رمان اریش را بخوانید. از شباهت در عین تفاوت این دو اثر شگفت زده شدم.
در عین تعهد به اثر پایه فیلم کاملا ایرانیزه شده و در جهت تقویت درام حفره‌های خالی با تنش پر شده. 
جای تب عصبی لوته که کلیشه‌ای بس پر تکرار است آسم نشسته و منطق داستان را چند لول باور پذیر‌تر کرده.
برسی دقیق بومی سازی در این اقتباس  به اندازه‌ی یک  کارگاه آموزشی(ورک‌شاپ) مفید و کاربردی است.
        

          فکر کنم فیلم خواهران  غریب پوراحمد از روی همین کتاب ساخته شده  با تغییرات جزئی
        

          کافیه یه ذره خلاصه‌اش رو بخونین که بدونین اصل داستان خواهران غریب مرحوم پوراحمد برای کی بوده. ایده که مرگ نداره و خیلی شیرینه. داستان و پایان‌بندیش هم برای زمان خودش خیلی جذاب بوده. اما امان از ترجمه!
ظاهرا چاپ اولش برای سال ۱۳۹۴ بوده ولی مدل ترجمه و ادبیاتش انگار برای دهه ۴۰ شمسی. لحن کاملا پیرمردی بود و فکر نمی‌کنم این لحن، لحن کستنر باشه. کستنری که من از بچگی کتاباش رو می‌خوندم خیلی سرزنده و بازیگوش به نظر میومد. با احترام به سروش حبیبی ولی این طور کتابای سرخوشانه باب سبک ترجمه ایشون نیست.
        

          توی بی‌حالی مریضی خواندم.
کیومرث پوراحمد واقعا هنرمند بوده که صرفا ایده اصلی این کتاب رو گرفته و دراماتیزه‌ و ایرانی‌ش کرده.
فیلم از کتاب بهتر بود.

کتاب را دارم از تبادل خریده بودم.
        

          
نکته: من این کتاب رو قبل از نصب کردن بهخوان تمام کردم
 برای همین در قفسه‌ی کتاب های خوانده شده نیست.. 


کتاب بسیار کوتاهی است، اما خواندن آن خیلی لذت‌بخش است.
و خب همه‌مون میدونیم، که فیلم معروف خواهران غریب که همه‌مون چه دیده باشیم چه ندیده باشیم، باهاش خاطره داریم، اقتباس از این کتابه. ولی خب این کتاب آلمانیه برای همین با فیلمی که ما میشناسیم متفاوته. و فیلم ایرانیش در دوره‌ی معاصر، دهه۶۰ شمسیه در حالی که داستان کتاب قدیمی تره. یک فیلم آمریکایی به نام "دام والدین" هم از روی این کتاب، با بازیگری لیندزی لوهان ساخته شده که دیدن اون فیلم رو هم بهتون پیشنهاد میکنم. با وجود فیلم هایی که از روی این کتاب ساخته شدن، من اول این کتاب رو خواندم چون میخواستم با داستان اصلی آشنا بشم. به همه‌تون توصیه میکنم. امتیاز: ۴.۵ ستاره
        

          اگر فیلم خواهران غریب را دیده‌اید، بدانید که آن فیلم اقتباسی از این کتاب است. و البته چون کتاب آلمانی است و فیلم ایرانی است، داستان فیلم کمی ایرانیزه شده است. ولی در مجموع کتاب قشنگی است و از آنجایی که احتمالا نوجوانان فیلم راندیده‌اند، این کتاب برایشان جذابیت و تازگی دارد و پیشنهاد می‌کنم حتما بخوانند.
        

          هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم این کتاب  رو بخونم! :)
‌‌چون قدیمی بود... و لااقل به جلدش نمی‌خورد که خیلی چنگی به دل بزنه. اما واقعاً نباید کتاب‌ها رو از روی ظاهرشون قضاوت کرد! (این‌که دختربچه‌هایِ «خارجی» روی جلد روسری سرشونه، شاید به این خاطره که چاپ کتاب مربوط به سال ۶۸ هست.)

اوایل که شروعش کردم به‌نظرم رسید با یک داستان کودکانه‌ی معمولی طرف هستم. ولی چیزی از داستان نگذشته بود که داستان رنگ‌وبوی داستان‌های بزرگسال رو به خودش گرفت و حتی ادبیاتش سنگین‌تر شد. به‌نظرم شاید بچه‌های زیر ۱۲، ۱۳ سال درست نتونن درکش کنن.
‌
چقدر ایده‌ی جذابی داشت و چقدر خوب نویسنده بهش پرداخته بود! شاید از بهترین داستان‌هایی که بشه راجع‌به خواهرهای دوقلو نوشت! :)

از اون داستان‌های کوتاه و شیرین و کلاسیک که می‌تونید توی یک نشست از اول تا آخرش رو بخونید.
‌
‌
‌اگه کنجکاوید بیشتر در موردش بدونید و درعین‌حال خطر یک‌ذره ❌اسپویل❌ (لااقل اوایل داستان) رو به جون می‌خرید، باید بگم که:
این داستان راجع‌به دو خواهر دوقلوی ۹ ساله‌ هرگز هم رو ندیده‌ن و حتی از وجود هم خبر نداشته‌ن. اما تصادفاً هم رو توی یک اردوگاه تابستونی می‌بینن و از شدت شباهتی که به هم دارن و سرنخ‌های دیگه، کم‌کم متوجه می‌شن که با هم خواهر هستن. سؤال‌های زیادی براشون پیش میاد و مهم‌ترین‌شون اینه: چطور دست سرنوشت تا الان اون‌ها رو از هم جدا کرده بوده...؟ (البته فکر می‌کنم تا این‌جای کتاب رو می‌شه حتی از روی اسم کتاب هم حدس زد!)