کتاب بازها از آن کتاب هایی است که وقتی خواننده (خصوصا کتاب خوارها!) وقتی آن را می خوانند با خود میگویند: کاش واقعی بود!
وقتی کتاب باز ها را خواندم سریعا موبایل را به امید اینکه انتشارات پرتقال مسابقه ای شبیه مسابقه درون کتاب را داشته باشد برداشتم، آخر کتاب هایی مانند پاستیل های بنفش یا چند کتاب دیگر مسابقه داشتند اما... اما کتاب باز ها جزو این دسته نبود... به امید اینکه روزی جزو کتاب باز ها شویم!
          

            دوبار خوندمش نمیدونم چرا😐😐😐💔
ولی دوست داشتم سایت ایرانش هم فعال باشهه
خییلیی خوب میشدد
ب نویسندش هم ایمیل دادم🤣💔
          

            واقعا واقعا ای کاش واقعی بود
وقتی این کتاب رو میخونین انگار توی دنیایی دیگه ای سیر میکنین. دنیایی که کتاب بازی بخش جدا نشدنی ای از زندگی یک خوره کتابه. حل کردن معما ها و پیدا کردن کتاب های افراد دیگه، خوندنشون و قایم کردن برای سپردن به دست نفر بعدی.
حتی تصور یک اجتماع کوچک که این کار جذاب رو میکنن هم خیلی خیلی قشنگه.
《کتاب بازها》در مورد یک دختر نوجوانه که با خانوادش هر چند وقت یکبار از ایالتی به ایالتی دیگه سفر میکنن تا از تجربه زندگی در همه جا لذت ببرن. توی این دنیا، مردی به نام گریسون گریسولد پلتفرمی طراحی کرده تا خواننده های سراسر دنیا بتونن کتابی رو در مکان های عمومی مخفی کنن و با معماهاشون بقیه خواننده ها رو به سمت کتاب راهنمایی کنن. یکی از همین روزها آقای گریسولد یک بازی جدید طراحی میکنه که با تعداد محدودی کتاب در سانفراسیسکو انجام میشه اما وقتی فقط یکی از کتاب ها ساخته میشه اتفاقی براش میفته و کتاب به دست دختر داستان یعنی امیلی میفته. امیلی که تازه به سانفراسیسکو اومده تمام تلاشش رو میکنه تا راز بازی جدید آقای گریسولد رو پیدا کنه...
          

            کتابی برای نوجوان های کتابخوان که عاشق حل کردن معما هستن.
امیلی عضو خانواده ای است که قرار هست زندگی در ۵۰  ایالت امریکا رو تجربه کنند. زندگی اون ها به شهر سانفرانسیسکو رسیده. شهری که ساختمان اصلی انجمن کتاب باز ها درش قرار داره، همان انجمنی که رییسش اقای گریسولد، مورد حمله قرار گرفته و راهی بیمارستان شده.
امیلی در محل اقامت جدیدشان با پسری به اسم جیمز اشنا می شود که او هم اهل مطالعه و حل کردن معماست. و این اغازی برای معما یا معماهای جدیدی است که بر سر راه اونها قرار می گیرد.
          

            اگه می‌خواید بعد از خوندن کتاب افسرده بشید، خب پیشنهاد خوبیه!
جلد اول کتاب‌بازها رو حداقل پنج‌شیش سال پیش خوندم.
تو اون سن معمولاً خیلی کتاب می‌خوندم ولی سرسری تمومش می‌کردم و الان حتی سیر داستانیشون هم یادم نیست. اما سه جلد کتاب‌بازها جز اون دسته کتاب‌هایی بودن که هنوز ریزبه‌ریز جزئیاتشون رو یادمه. یادمه بعد از تموم کردنشون چند ساعت توی اینترنت گشتم بلکه طرح واقعی داستان رو پیدا کنم و بتونم عضوش بشم. تا چندین روز دپرس بودم و اعصابم خرد بود که چرا چنین چیزی واقعیت نداره.
در کل شاید بتونم بگم در کنار کتاب «هوشمندان سیارهٔ اوراک» بهترین کتاب‌های دوران کودکی من بودن و بهترین دنیایی که توش زندگی کردم و دلم نمی‌خواست برگردم به دنیای خودم :)
و الان اگه بخوام به یه نوجوون ۱۰-۱۲ ساله کتاب معرفی کنم، قطعاً همین دوتا کتابه.