راجع این کتاب باید بگم که سوژه‌ی خیلی خوبی داشت. وحشتو خیلی خوب پرورونده بود. لامصب خیلی قبول اینکه دیگه نمیتونی به دنیای اون بیرون نگاه کنی چون دیوونه میشی و به طرز وحشتناکی خودکشی میکنی سخته(اسپویل نکردم. اینو همون اول داستان میگه!) من خیلی جاها با داستان ترسیدم ولی خیلی جاها هم به نظرم نچسب یا خام بود. مثلا شخصیت پردازیا! به جز شخصیت گری که برای من کاامل قابل تصور و تجسم و درک بود و تا حدودی شخصیت مالوری، بقیه آدما خیلی عجولانه توصیف شدن.
از شانن بگیر تا شریل و فیلیکس و دان! جولز شاید کمی به واسطه ی سگش ویکتور در اومده باشه نقشش ولی باقی خیلی سطحی ان و این اصلاً خوب نیست. اونم به عنوان هم خونه های مالوری که مدت زیادی با هم زندگی میکنن.
مثلاً دان اونجوری در نیومده بود که بعداً رفتارش در قبال گری رو بشه چندان درک کرد.
فصل‌هایی که به سفر روی دریاچه‌ی مالوری و بچه ها می چرداختن گاهاً خوب بودن مثل اونجایی که مرد روی  قایق بهشون نزدیک شد یه اونجایی که پر از پرنده بود ولی خیلی جاها هم بیخودی طولانی و اضافه بود. زیادی از حد به افکار مالوری و گفتگوی های درونیش می پرداخت که به نظرم رنگ و بوی خامی داشت.

پایانش چندان تمیز و ریزبینانه طرح نشده بود. خیلی سرسری... ریک  و کنستانس و ... همه کم عمق. البته احتمالاً در جلد دوم این برطرف شده دیگه!

پ.ن 1: لامصب یه جاهایی حس واکینگ دد طور داشت.
پ.ن 2: ذهننم رو اونقد درگیر کرده که چند بار خوابشو دیدم. توی خواب جدیدمم مالوری بود البته با داستان کاملاً متفاوت که مالوری تنها آدم زنده ی روی زمین بود.
        

          اولین کتاب اخرالزمانی بود که خوندم و واقعا من رو به این ژانر علاقه مند کرد 
فضا سازی و شخصیت پردازی کتاب عالیه و وحشت رو خیلی خوب  در هر پاراگراف حس میکنی 
        

          به نسبت فیلمش ، من کتابش رو بیشتر پسندیدم جزییات بیشتری داخلش بود و روند داستان کاملا متفاوت بود ولی خب ضعف هایی نیز داشت ، امکان گم کردن خط داستانی داخلش وجود داشت
        

          عالی بود
واقعا هرچی از خوب بودنش بگم کم گفتم
اگه ژانر اخرالزمانی رو دوست دارید بخونیدش خیلیی جالب بود داستانش و از اون کتابایی بود که تا نصف شب بیدار موندم که تمومش کنم
بهش ۴/۵ ستاره دادم چون منتظرم جلد دومو بخونم بعد کامل نظرمو بگم اما واقعا عالی بود این کتاب
        

          اینقدر خوب بود که حدود ساعت ۱۴ شروعش کردم و الان ساعت ۲۲ تمومش کردم! (البته بینش خرده کارهایی هم کردم!)
اما در مورد کتاب، کتابی با ایده ای بکر، کشش و جذابیت عالی، القای خوب حس وحشت و قلمی فوق العاده گیرا و روان (شخصیت اصلی یک زنه و نویسنده مرد! اما بسیار خوب حالات و احساساتش رو شرح داده) و ترجمه خوب ( آقای ابراهیمی) و چاپ و ویرایش و طرح جلد خوب بود.
خلاصه توصیه اش می کنم :)
        

          بر خلاف توجهی که تو فضای مجازی بهش شد ب نظرم اونقدر اثر بی نظیری نبود
        

          داستان درباره حمله یه سری موجود ناشناخته اس، موجوداتی که با دیدنشون دچار جنون میشین و بلافاصله به فکر خودکشی میفتین. تنها راه مقابله هم بستن چشم هاست تا اونارو نبینین. حالا مالوری و دو کودکش بعد از چندسال دست و پنجه نرم کردن با تاریکی به دنبال راه فرارن. 

داستان جذابی بود اما مدل من نبود، شایدم پایان بندی کتاب اونجوری بود که کتاب رو از دسته مورد علاقه های من خارج کرد.
ترجمه کتاب هم خوب بود.

خطر اسپویل:
از این دست حمله های موجودات عجیب و حیوانهای جهش یافته و ... زیاد توی فیلم های هالیوودی دیدیم. آخر همه اونا یه حس پوچی بزرگ  سراغم میاد. در مورد این کتاب هم اینجوری بود، اینکه گونه انسان به راحتی منقرض بشن یا تعداد انگشت شماری ازشون بمونن برام غیر قابل درکه، تمام  طول کتابم دلم میخواست تهش یه جوری انسان ها یه راه حلی برای این قضیه پیدا کنن. البته تازه متوجه شده ام که کتاب جلد دومی هم داره، شاید در اون جلد اتفاقات دیگه ای رقم بخوره.