سلیقه‌ی مشکل‌پسند من که از میان شاعران جوان معاصر، به اکثرشان یک نقد سفت و سخت دارم، این شعرها و شاعرش را پسندیده

رودخوانی، شناسنامه‌ی سیار است. بخوانیدش
        

          بسم‌الله
بیشتر از آنکه شاعران برایم مهم باشند، شعرها باارزشند.

سعی می‌کنم هیچ شاعری را مگر بزرگان ادب پارسی را در بست قبول نکنم. آن وقت اگر یک روزی یک شعر نامناسب یا بی‌محتوا از آن شاعر خواندم، رنجیده نمی‌شوم. آدمی - که خودم هم جزو همان‌هایم- ممکن الخطاست.

مقدمه‌اش مفهوم داشت. «حق السکوت» را دوست نداشتم ونپسندیدم. به نظر ریتم شعرهایش کُند بود، حتی با اینکه کتاب، همیشه اولین انتخابم برای هدیه است، «حق السکوت»ی که سالها پیش برای هدیه دادن خریدم، هنوز گوشه کتاب خانه خاک می‌خورد. برای اینکه بعد از خواندنش، پشیمان شدم. :|

اما

کتاب دوم این شاعر جوان، جنسش فرق دارد... روان و آرام. ساعتی خواندم و گریستم. انگار لازمش داشتم که بخوانم.
خواندنش را توصیه می‌کنم.
جلدش، طراحی ساده و جذابی دارد، اما استفاده از 4 مقوا، برای جلد باعث شده عطف کتاب به سختی باز شود.

امروز عصر، به صرف چای، شیرینی و رودخوانی، دعوتتان می‌کنم.
        

          وقتی کتاب را شروع کردم، هیچ پیش زمینه‌ای از شعرها و شاعرش نداشتم؛ در ابتدای کتاب احساس می‌کردم ظاهر زیبا و طراحی جلدش مرا مجاب به خرید کرد‌. نام شاعر را جستجو کردم و با دیدن اسم‌شان در جایگاه ترانه‌سرای موزیک‌های محبوبم متعجب شدم، سریعا کتاب را برداشته و کنجکاوانه خواندن را ادامه دادم و دقیقا از همان موقع شعرها با شیب تندی به اوج رفتند و مرا در بهت فرو کردند، خیلی شگفت‌زده شدم و بسیار زیاد از این کتاب شعر زیبا لذت بردم. هر چه کتاب به انتهای خودش نزدیک‌تر می‌شد من بیشتر مجذوب آن می‌شدم و در نهایت هم با ناراحتی از پایان یافتن آن، کتاب تمام کردم. "رودخوانی" را در قفسه کتاب‌های دوست‌داشتنی‌ام قرار دادم‌، و کتاب‌های دیگر دکتر محمدمهدی سیار را در بالای لیست کتاب‌هایی که بايد بخرم یادداشت کردم.
        

          یا مثل خاک با نم پیمانه ای بساز
یا مثل تاک ، در خود میخانه ای بساز
ای دل اگر تو را ز حقیقت نصیب نیست
بی رگ نباش ، لااقل افسانه ای بساز
        

          خوراک هدیه دادن است با آن طراحی جلد و این مدل کاغذ. 
نیمه ی دوم کتاب را بیشتر دوست داشتم.
        

          ای برف ای شگرف...

بسیار عاااالی 
آنقدر در خلوت خود این شهر های ناب را خواندم و خواندم تا اینکه فهمیدم میشود شعری را بدون زور نمره در کلاس های ادبیات حفظ کرد.
        

          کتاب شعر خوبیست! قشنگتر اینکه همه قالب شعری تویش پیدا می کنید از غرل تا سپید (شاید هم شعر نو یا موج نو! فرقشان را هیچ وقت نفهمیدم!) موضاعات هم متنوع :) تجربه خوبی بود.

از کتاب :

در کمال بی خیالی و شکوه
خیره می شوم به چشم های تو
حس و حال مبهم خوشی ست
حس و حال قایقی ست کاغذی
که بی گدار
می زند به آب
        

          عاشقشم 
        

          مرغ بسمل خواند «بسم الله الرحمن الرحیم» ....
اول)
اشعار «رودخوانی» در سه قالب سروده شده اند.  
نیمایی 
غزل 
رباعی 
«سیار» در هر سه بخش موفق ظاهر شده اما به نظر می رسد تخصصش غزل سرایی باشد.
از چند شعر این مجموعه موسیقی هایی ساخته شده که بسیار آشنایند و احتمالا شنیده اید.
«مرگ بر آمریکا» و «قلاده های طلا» ... «حامد زمانی»
«چه بگویم نگفته هم پیداست »...«سالار عقیلی» 
«آفرینش»...  «محمد معتمدی» 

دوم)
شعر ها علی رغم زبان ساده شان مفاهیم عمیقی دارند و تلمیح و کنایه در آن ها بسیار است.
« پرسید که دوستم نداری ؟
گفتم چه شد آن یقین و ایمان ؟!
خندید:لیطمئن قلبی !
خندیدم:پس به حکم قرآن ...
برخیز بیا ببر سرم را 
آن گاه به آتشم بسوزان 
و....»
شاعر تا پایان شعر تلمیح دارد به داستان آن چهار پرنده ای که حضرت ابراهیم کشت و قطعه قطعه کرد و بر هر کوهی بخشی از آن را قرار داد و آن ها را فراخواند تا به سویش بیایند ، و آمدند.

سوم)
 زبان شعرها  تا حدودی به زبان مردم عادی نزدیک است و از طرفی ضرب المثل در آن ها فراوان است.
«......
 ای برف!...ای شگرف!
آن کثرت همیشگی شئ و رنگ را 
          یک باره از بسیط زمین پاک کرده ای 
                                   "کولاک کرده ای" !»
چهارم)
«سیار» شاعر متعهدی ست و برخی شعر های این مجموعه آیینی و سیاسی اند اما نکته مهم  اشعار این است که  او ، به زیبایی هرچه تمام تر و در لفافه ، عقیده ی دینی یا سیاسی خود را بیان کرده.
مانند ترانه مرگ بر آمریکا و این ابیات :
«....طمع بوسه مدار از لبم ای چشمه که من
        نذر دارم لب تشنه به زیارت برسم 
سیب سرخی سر نیزه ست ...دعا کن من نیز 
این چنین کال نمانم به شهادت برسم »

آخر)
رودخوانی را بخوانید تا ترکیب عمق و سادگی در شعر معاصر را ببنید .
اولین نیمایی کتاب و یکی از  شعر های مورد علاقه ام  :
« اوضاع ...ای بد نیست ، مشغولم
                          با چند تخته پاره و اره 
                        کنج کویری لخت 
                      خو کرده با تنهایی پیشین 
                                          با رنج نجاری 
                                         با طعن بسیاران 
                 مشغول کشتی ساختن 
                                              چشم انتظار اولین باران »
        

          دکتر محمدمهدی سیار
تراز تازه‌ای در شعر متعهد و زیبا ایجاد کرده است
هم زیبا و هم بامحتوا
لذت ببرید
        

          خدا به آقای سیار عمر طولانی بده، حقیقتا اشعارشون کار جناب عمار (ره) رو میکنه برا این نظام. اشعار آیینی هم که بماند...
        

          مجموعه شامل تعدادی از اشعار نیمایی، غزلیات و رباعیات است.
با اشعار نیمایی چندان ارتباط نگرفتم.
چند غزل واقعا قوی دیدم اما غزل‌های ضعیف و غیر شگفت آور -که اگر نبودند هم مشکلی پیش نمی‌آمد- نیز بود.
آنطور که از دکتر سیار انتظار می‌رفت زمینۀ شعرها کاملا عرفانی و یا عاشقانه-عرفانی است.
لذا به طور کل اگر اهل این ژانر از ادبیات هستید به سراغ آثار دکتر سیار بروید.