یادداشت‌های سمیه شاکریان (65)

          نمیدانم مقایسه ام درست است یانه؛ اما بتهوون برای من  نمونه کوچک شده ایوب پیامبر بوده است(بلاقیاس بلاقیاس) 

        

          آدمها غمهایی در دنیا دارند که بعضیهایشان هیچ وقت از دلشان پاک نمی‌شود‌. رهی در این کتاب نادانسته به کمک مادری می‌رود که غمی بزرگ دارد. او فقط نقش خودش را بازی می‌کند و بهترین کار دنیا را برای آن مادر انجام می‌دهد.
        

          دوست عزیزم!
تاریخ بخوان. حتی اگر درون تار و پودهای یک پرونده قتل باشد.
        

          اطلاعات تاریخی در این کتاب  تا به حال به گوشم نخورده بود، اما باید در استناد به این اطلاعات احتیاط کرد. برخی مطالب مهم در کتاب نیامده و ناخودآگاه مخاطب را دچار خودتحقیری می‌کند.(مهمترینشان مطالب مربوط به یپرم خان است که قاتب شیخ فضل الله نوری و تعدادی دیگر از علمای وقت  بوده و امیدوارم نویسنده آگاهانه این مطالب را در خطوط سفید کتاب مخفی نکرده باشد)
در زمان خواندن این کتاب، مستندات دیگر هم باید خوانده شود.
        

          برایم جالب بود که این کتاب در حقیقت، مادر کتابهای  نارنینا و هرباب حلقه هاست ولی کمتر شناخته شده است.
اثرگذاری کتاب روی تالکین به قدری زیاد است که ایده ارباب حلقه ها را از داستان خانم nesbitگرفته است. اثر این کتاب را در هری پاتر هم میتوان مشاهده کرد.
        

          کل کتاب یک طرف، فصل آخر یک طرف.
باز هم گندکاری  فردی از خاندانی معروف 😐
        

          خواندن این کتاب را به مادر و پدرهایی که بچه کلاس اولی دارند پیشنهاد میکنم.
همینطور کسانیکه فرزندانشان نیاز به استفاده از عینک دارند
        

          کتاب پر از تصویر است و عشق مردی به همسرش. مردی در آرزوی دخترک کوچکی به نام آبانه.

        

          مدتها بود کتابی طولانی و این اندازه هیجان انگیز نخوانده بودم. هیجان توی این کتاب اصلا خاموش نشد درست مثل جرقه های گردانگشت و مهر بلوط خورک توی قلب بچه های امبرا  
        

          وقتی کتاب را شروع کردم  فکر میکردم قدیمی است. برای نوجوان امروزی نامناسب است و چیزی هیجان انگیز درونش نیست.
اما جایی که یک قهرمان معرفی شد و مادری تغییر کرد و دختری بزرگ شد جذابیت داستان شکل گرفت. نثر تمییز نویسنده برای مخاطب مناسب بود 
        

          به جناب مارک توآین ارادت داشتم 
بیشتر هم شد
نوجوانها با خواندن این کتاب متوجه میشوند که با تلاش میشود از فقر به ثروت رسید.
        

          از جنگ گفتن آن هم در این روزها کار مهمی است. نویسنده در این کتاب بلر و بوش را به خاطر جنگی که در عراق راه انداختند و باقی کشورها را به خاطر کشتاری که در شورشهایشان رقم زده اند به باد انتقاد گرفته و اثرات این جنگها را بر مردم به خصوص نوجوانان به تصویر کشیده تست.
        

          اوایل داستان خیلی خوب پیش رفت. فضاسازی و ایده هم خوب اما یکهو همه چیز تموم شد!
نویسنده حال نداشته بنویسه یا چی؟
        

          کتاب ایده درخشانی داشت. محافطینی که باید از قصه ها مراقبت کنند و آنها را به صاحب اصلی برسانند.
فقط عجله در پرداخت  داستان، کار را از درجه عالی پایین تر آورده است.

        

          این کتاب را نخوانید.
واقعا وقت تلف کردن است.

        

          این کتاب را همزمان با کورسرخی گوش دادم.
هر دو از اتفاقاتی گفته اند که بعد از جنگ برایشان رخ داده.
از ماجراهایی که ما فقط در کتابها میخوانیمشان اما  این دو زن زندگی اش کرده اند.
ما هم گرفتار جنگ شدیم اما شهدایی داشتیم که برای امنیتمان خون دادند.
خدا رو شکر که ایرانی‌ام
        

          از جنگ نمیتوان حرف زد چرا که شمشیری دو لبه  است. برای معتقدانی چون مسلمانان هم شهادت دارد هم عزت و از طرفی همیشه قربانیان  زیادی در این بین وجود دارند که گمنامند و سرنوشتشان طوری رقم خورده که تو یکهو باشنیدن یکیشان کپ میکنی، غم میریزد توی قلبت و بعد فرو میریزی.
سرنوشت مردم افغانستان از این دست است. چه بسیار انسان که در این سالها از بین رفته اند و کسی ککش نگزیده است. حالا هم در غزه و سالهاست در فلسطین.
عجب صبری خدا دارد.

        

          درست است که داستان کتاب در سالهای آینده است و اگرچه که فضا فانتزی است اما به شدت یکنواخت است. کنشها کمرنگند. مخاطب به هیجان‌نمی آید و غافلگیری وجود ندارد. اما مضمون کتاب چیز جالبی است‌ معادل آن میتواند ورود  تراریخته ها  به تغذیه انسانها باشد. اما کمی هیجان در چنین کتابی نیاز بود.
        

          اگه میخواین وضعیت خل شدن یه مادر از دست بچه هاشو بخونین، اگه میخواین لجتون دربیاد ولی حسابی بخندین و یهو وسطش اشکی بشین، این کتابو بخونین😅