یادداشت‌های Anna Winchester (25)

          داستانو اوایلش دوست نداشتم اما هرچی پیش رفت بهتر شد و ۴۰‌صفحه ی‌اخرش میتونم بگم ترکوند=))
برخلاف جلدای قبلی واقعا با کرکتر دارن شان حال کردم و به نظرم اینکه شخصیتش از یه پسر بچه ی احمق(حداقل به نظر من) تبدیل به همچین کسی شده خیلی خوبه:))
*اسپویل این جلد و حماسه ی کرپسلی
گاونر عزیزم..من تورو از خیلی وقت قبل میشناسم:))از وقتی که لارتن پدر و مادرتو روی کشتی کشت:)) از وقتی که نوزاد بودی و با لارتن این ور اون ور میرفتین:)) تا وقتی که بزرگ شدی:)) دستیار لارتن شدی؛)) وقتایی که با لارتن شوخی میکردین و اون میگفت خیلی خر و پف میکنی:)) تا وقتی که ژانرال شدی:)) لیاقتت خیلی بیشتر از این بود. حس عجیبی دارم..حس میکنم یکی از دوستای قدیمیمو از دست دادم❤️‍
        

          خوندن داستان از زوایه دید وارنر بهم یاد آوری کرد که همیشه کل جریان اون چیزی نیست که ما میبینیم
و الان کرکتری که تو جلد اول به خونش تشنه بودم یکی از کرکترای مورد علاقم شد:)
فقط کاش بیشتر بود..
        

          اونقدری که تعریفشو شنیده بودم جذبم نکرد،خیلی جاها باهاش ارتباط برقرار نکردم و اعتراف میکنم از ویلن داستان بیشتر خوشم اومد-
ولی نوع فانتزیش و پایانش جالب بود
        

          ۲۰۰ صفحه ی اخر داستان واسم جذاب بود
ولی بقیش خیلی کِش میومد و بعضی جاها هیچ دلیلی هم نداشت
پیشنهاد میکنم فیلمشو ببینید اونی که هیچکاک ساخته.
        

          قشنگ حقیقتو تُف میکنه تو صورتت...
بهت ثابت مى‌کنم این مردمِ متمدن وقتی توی موقعیت بحرانی قرار بگیرن، حتی حاضرن همدیگه‌ رو هم بخورن!
-joker
        

          واقعا چیزی ندارم راجع بهش بگم...صد صفحه اولش شاید جذبتون نکنه ولی ادامه بدید پشیمون نمیشید...عاشقشم فقط همین : )
        

          چی بگم از این کتاب؟ 
از اینکه عاشقش شدم؟
عاشق تک تک جزئیاتش؟
عاشق دنیاش؟
عاشق کرکتراش؟
واااااقعا نمیتونم واسه ادامش صبر کنم
اوایل این جلد زیاد جذاب نبود واسم ولی خدایا از یه جایی به بعد اصلا..
چیزی که تو این مجموعه خیلی دوست داشتم سیر تکاملی ای بود که هر شخصیت طی میکرد
کنجی جلد اول با کنجی این جلد فرق داره،آدام جلد اول با آدام این جلد فرق داره،جولیت و وارنر خیلیی فرق دارن..
و وارنر عزیزم..در وصفش فقط میرم محو شم.
من جلدای بعدیو میخوام توروخداااا
        

          واقعا انتظار پایانشو نداشتم،لذت بردم از ماجراجویی با شرلوک و جان
        

          تایم جالبی رو باهاش گذروندم
و دوستش داشتم(:
        

          از جلد قبل بیشتر دوسش داشتم
روند داستان نه زیادی کند بود نه زیادی تند-
*شاید اسپویل
اینکه هم تو جلد قبل یکی از کرکترای قدیمی موردعلاقمو از دست دادم هم تو این جلد..
جوری که لارتن ناراحت بود:(
        

          "تریلری منسجم،به شدت خواندنی،با طرح داستانی بسیار جذاب"
به نظرم بهترین توصیفی که از این کتاب میشه کرد همینه
من عاشق کرکتراش شدم،پلات توییستاش،اینکه گره های داستان آروم آروم باز میشد..
و ۱۰۰ صفحه ی اخرش باعث میشه بهش ۵ ستاره رو بدم
فقط میتونم بگم از دستش ندین✨
        

          پایانشو اصلا دوست نداشتم..(:
        

          به عنوان داستانی که ربطی به فیلمای مارول نداره بسیار دوستش داشتم
شخصیت تونی واسم همون بود و خب چون دلم واسش تنگ‌ شده بود بهم حس خوبی میداد
مندرین ویلن جالبی بود
داستان زیاد پیچیده نیست اما نوع نگارش و پرداختش به موضوعاتو دوست داشتم.
و در کل ازش زیاد لذت بردم(:
        

          :)))
من واقعا نمیدونم چی بگم راجع به این جلد
یعنی اتفاقاتی توی تقریبا ۳۰۰ صفحه‌ی آخر افتاد
که تو هیچ کتاب جنایی که تاحالا خوندم نیوفتاده بود.
جوری استرس کشیدم سرش که اصن.
و پایانش:)))))
"پیچیده‌،غافلگیر کننده و فریبنده،این مجموعه به بهترین شکل به پایان میرسد"
این به نظرم بهترین جلد مجموعه بود:)

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/5
        

          این کتاب قلب منو لمس کرد و نمیدونم باید چجوری حسی که بهش دارمو توصیف کنم-
خیلی خیلی دوسش داشتم و تک تک کلمه هاش لذت بردم:")
حال و هواش به شدت دوست داشتنی بود برام
و کرکتراشم>>
        

          من دوسش داشتم!
حوصلمو سر نبرد
هیجانی که داشت حتی با اینکه داستان آروم پیش میرفتو دوست داشتم
کرکتراشو دوست داشتم و منتظرم تا جلدای بعدی بیشتر باهاشون آشنا شم(مخصوصا وارنر)
و در نهایت رشد شخصیتی جولیتو دوست داشتم
جوری که اوایل داستان مثل یه برده بود و اواخرش خودشو پذیرفته بود>>
قلم طاهره مافی واقعا ۱۰/۱۰✨
        

          حقیقتا انتظار داشتم مثل فیلمش باشه چون فیلمش جز فیلم های مورد علاقمه،ولی نبود.
بد نبود ولی اندازه ی فیلم نتونستم دوستش داشته باشم.
        

          این کتاب بیشتر حالت مستند مانند داره و خب برای علاقه مندان واقعه چرنوبیل میتونه جالب باشه
نگارشش برای من خیلی حوصله سر بر بود
و به نظرم اگه فقط در حد یه داستان کلی میخواین ماجرای چرنوبیلو بدونید سریالشو ببینید.
        

          یه کلمه:پرفکت.
        

          و بالاخره تموم شد.
نمیتونم بگم که مجذوبش نشدم،چون شدم.
واقعا چجوری داستانی که نسبت به شخصیت اصلیش حس تنفر داشتم انقد کشش داشت؟
میدونین همه ی کرکترا رو تونستم درک کنم به جز جو
واقعا رفتاراش تو کَتَ من نمیرفت. از بک هم زیاد خوشم نمیومدا ولی خب...
ولی بازم آدمو دنبال خودش میکشید.
این کتاب نسبتا واسه من طول کشید تا تموم بشه ولی خب لذت بردم،از قدم زدن تو شهر مورد علاقم،و صحبت هایی که راجع به نویسنده ها و فیلما و.. میکردن واسم جذاب بود.
این کتاب با این سوال مواجهت میکنه: اگ آدمای زندگیت اون کسی که فکر میکنی نباشن چی؟
و خب حقیقا این واسه ی من خیلییی جذاب بود.
البته که باعث افزایش trust issuesام هم شد