یادداشت‌های علیرضا شیری (21)

          کتاب عالی واقعا ارزش خوندن داره  داستان این کتابداستان واقعی یک دختر کوچک در هایتی کشوری زلزله زده می باشد که خود نویسنده مچ آلبوم به فرزندی قبول کرده .ولی داستان بصورت ساده ولی جذاب  بیان شده بطوری که خواننده را با خود به دنیای داستان می برد.
        

          تا صفحه۶۵ کتاب را خوندم کتاب عالی  است بخوبی حقانیت شیعه در کاخ هارون از زبان نورا بیان میشه همچنین لحظه لحظه کتاب جذاب و گیراست
        

          عالیه
        

          سید مهدی شجاعی نویسنده ای  کم نطیر
        

          عالی وقتی خوندمش با  مردم افعانستان فرهنگ و  دین  و......آشنا شدم . توصیه می کنم بخونید
        

          عالی بینطیر
        

          عالی بینظیر
        

          کتاب مرا با خودت ببر همچون دیگر آثار مظفر سالور بسیار جذاب هستند و  بیشتر  داستانهای عاشقانه و تاریخی می باشند .تا الان ۴۲ صفحه از کتاب راخوانده ام و  با کششی که دارد  بقیه اش را هم خواهم خواند.
        

          عالی با خواندن این کتاب با  داستانی جذاب دین انواع مذاهب و  آیین ها ،تفرقه، ظلم ، آداب رسوم ایزدی ها و.........آشنا شده.با داعش و طلم و جنایات این گروه و همچنین حمایت غرب از آنها بیشتر پی می بریم.
        

          کتاب ارزش خوندن داره نویسنده با روایت داستانی زندگی یک استاد نقاش و مبارز سیاسی  از زبان  یک خانم که در جوانی به او علاقه مند بوده است ،می باشد .هر چند در ان سالها رمان نویسی مثل الان مدرن نبوده ولی داستان خوب انتخاب شده و تصویر سازی با جملات به نحو احسان انجام شده است . خواندن این رمان می تونه تصویری از مبارزه روشنفکران با حکومت پهلوی رو تصویر سازی کنه و نقش روشنفکران را در این مبارزه نشان بدهد . وجود سوالی کلی در ذهن خواننده تا آخر داستان و همچنین سوالاتی جذاب در حین خواندن رمان  خواننده را مجبور به خواندن برای بدست آوردن پاسخ سوالات ذهن می نماید.
        

          هنوز کتاب نخوندم ولی فکر کنم کتاب خوبی باشه
        

          گفتم که تو را شناسم آنگه بمیرم    گفتا که شناسای مرا مردن نیست 
        

          داستان زندگی دانشمندی بزرگ و پزشکی وی با ابوعلی سینا و ابوریحان بیرونی و ابوالخیر خمار و ابونصر عراق، هم عصر و تحت حمایت حاکم فرهنگ پرور خوارزم ابوالعباس مامون بن محمد همنشین بود . اما سلطان محمود غزنوی آنها را به دربار خود فرا خواند .خمار و عراق و ابوریحان بیرونی به بلخ، نزد سلطان محمود رفتند اما ابوسهل و ابوعلی سینا از رفتن سرباز زدند و راه گرگان در پیش گرفتند .ولی در بیابان میان خوارزم و گرگان گرفتار توفان شده و راه گم کردند و ابوسهل در این سفر در اثر گرسنگی و گرما درگذشت .