یادداشت‌های مینا خالقی (94)

          درباره اینکه هرکسی را بهر کاری ساختند

شناخت خود
        

          درباره اینکه هر کسی توی این دنیا وظیفه ای داره و هر مخلوقی برای هدفی خلق شده.
        

          درباره حضرت یونس و توبه مردم.
ولی خیلی مختصر بود
        

          داستان درباره اینه که هرچیزی نیاز به کاربلد داره..

مهارت الگوگیری صحیح 
        

          درباره اینکه نمیشه توی این دنیا جاودانه بود.. درباره خالق.. 
اینکه ما کی هستیم.. راهنمای ما کیه.. هدف چیه..

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

ولی همه اینا خیلی ساده و قشنگ در قالب شعر

مهارت الگوگیری صحیح
        

          یه جورایی درباره بازگشت به خدا و زندگی قبل از تولده...
ایده خوبی داشت خیلی ساده بود. شاید بد نبود یه کم شاخ و برگش بیشتر شه. 
از نظر ویرایشی  هم کمی ایراد داشت. 

مهارت راه‌شناسی
        

          خیلی قشنگ و خوب بود. زاویه دید قشنگی داشت. لطیف شروع شد و لطیف تر تموم شد.

مهارت انتخاب هدف
        

          داستان جالبی داره. قشنگ تصویرسازی کرده. به جزییات خوب فکر کرده. اوایلش یه کم حوصله سر بر بود ولی یهو جذاب شد و کشش ایجاد کرد. یه کمی هم زبانش از طنز و تخیل دور بود به نظرم.. میشد راحت تر حرف بزنه.
        

          خیلی بامزه بود
میخواد بگه فقط کیلویی خوندن مهم نیست.. بلکه فهمیدن و تفکر و تعمق مهمه.
        

          اونجوری که فکر میکردم تموم نشد. بازم تهش گریه کردم نمیدونم من زیادی حساسم یا چی😅
داستانش رو دوست داشتم
توصیفاتش از طبیعت خیلی دقیق بود.. انقدری که دلم خواست با دوستم تو دل کوه ها گله میبردیم چرا😅

فقط ناتموم موند.
کاش جلد چهارمم داشت. من کلا دوست دارم داستان تموم شه مشخص شه همه چی به سرانجام برسه.
مثلا دوست داشتم برگرده خونه و با مادرش تصمیم بگیرن دوباره برن پیش طایفه خودشون زندگی کنن😄

یه مورد دیگه هم اینکه بهتر بود برای کلمات خاص اعراب میذاشتن که بدونیم چجوری باید خونده شه (در هر سه جلد). و معنی بعضی چیزا رو هم پاورقی مینوشتن.
        

          این جلد ادامه جلد قبل بود. به نظرم به ترتیب خوندش مهمه. و هنوز همون زمستون طولانی و سرد بود.. تمومم نمیشه راحت شن این مردم😒
نسبت به جلد اول فضای سخت تری داشت. تاریک تر بود.. انگار روزا نمی‌گذشتن..
اما اما اما
چیزی که بیشتر از همه باعث میشه کتابش تاریک و سخت بشه، تصویرگری عجیبش بود. واقعا چرا؟؟🤐
چرا چشما رو اینطوری کشیده؟ نیمرخه ولی هردو چشم معلومن.. تصویر به من استرس میداد😰
به نظرم اگه تصویراش عوض بشن کلی فضای کتاب تغییر میکنه.
        

          چه داستانی بود.. تلخ، پر استرس، پر حادثه، امیدبخش، انگیزشی....
کوه مرا صدا زد.. فکر میکنم کوه استعاره س.. منظور شاید همون کوه مشکلاته.. و موقعیتی که جلال داره و مجبوره به صدای این کوه جواب بده.
و پایان خوشی که داشت.
دوستش داشتم.
غالب داستان، هوا برفی بود.. یخ زدم انقدر که توصیفات خوبه انگار خودم وسط برف بودم!

به نظرم برای ۱۰ سال به بالا مناسبه
        

          داستان بامزه ای داشت. از چندتا کلمه بدش که بگذریم، و از چندتا موضوع مثل دعوای مامان و بابا، بقیه ش مشکلی نداشت.
البته همون چندتا کلمه هم برای بچه های زیر ۸ سال شاید بد باشه ولی برای سن دبستان دیگه اشکالی نداره به نظرم.

موضوع خوبی بود. خوب پیش رفت و خوبم تموم شد. 
برای ۸ سال به بالا مناسبه‌.
        

          خیلی کوتاه و راحت خوان بود. برای کلاس دوم خوبه.
        

          "چهل قلپ کار" کتاب جالبی درباره داستان اولین کار کردن‌ها و اولین دستمزدهاست. روایت‌کننده این داستان‌ها نوجوانان نسل قبل یا به نوعی پدر مادرهای ما هستند؛ اما ناشر تغییراتی رو مطابق زمان حال توی داستان‌ها اعمال کرده‌. مثلا اگه اسم فیلمی گفته شده بوده، با اسم فیلمی که الان برای نوجوانان آشنا باشه جابه‌جا شده و تغییراتی از این قبیل.

توی این کتاب، داستان بچه‌هایی رو می‌خونیم که به دلایل مختلفی احساس کردند نیاز به درآمد دارن و بعد خیلی ساده دنبال کاری که توانش رو داشتند رفتند و با درآمدش به اون چیزی که آرزوشون بوده رسیدند. بعضیا هم بعد از گرفتن دستمزد، اون رو صرف کارای خیریه یا کمک به پدر و مادر کردند.

شاید خوندن این تجربیات به ما و نوجوانانمون جسارت تجربه رو بده. کار کردن و کسب درآمد می‌تونه اعتمادبه‌نفس و رضایت درونی زیادی برای آدم به ارمغان بیاره. به خصوص وقتی توی سنی باشه که بچه‌ها کمتر جدی گرفته میشن.

هر داستان سه صفحه‌س و داستان‌ها ارتباطی با هم ندارند. همین مرتبط نبودن از جهتی خوب و از جهتی بده. از این جهت خوبه که میشه راحت هرچندتا رو خوند، از وسط از آخر از هرجا. اما چون آدم منتظر ادامه یک اتفاق و ماجرا نیست ممکنه خوندن کتاب براش طول بکشه.

برای دوره دوم دبستان و دوره اول دبیرستان مناسبه‌
هرچند برای منِ ۳۵ ساله هم جالب بود😅
        

          داستان خوبی بود. اینکه از کرامات امام رضا گفته شده بود و احادیثی از ایشون نقل شده خیلی خوبه. 
فقط ای کاش ای کاش همون عشق و عاشقی زیرپوستی رو هم نمیداشت.. چه لزومی داره آخه 
        

          داستان نسبتا خوب شروع شد. خوب ادامه پیدا کرد. کشش لازم رو داشت. از سه زاویه مختلف روایت شد که هر سه خوب بودند. و از همه مهمتر اینکه بخش هایی هرچند خیلی کم، از وصیت نامه امیرالمؤمنین توش نوشته شده...
در کل برای ۹ سال به بالا توصیه میکنم.
        

          این سبک کمیک برام تازگی داشت. تصاویرش قشنگ بودند. اما کاش ادامه داشت.. یهو تموم میشه آدم میخوره تو ذوقش.