یادداشت‌های نرگس (9)

          پایانبندیش رو اصلا دوست نداشتم
        

          فقط منم که نفهمیدم آریک چطوری مرد؟
        

          اونقدری که میگفتن خوب نبود.من خودم عاشق ژانر فانتزی ام و تند خوانیم هم خوبه حتی شده یه کتاب هشتصد صفحه ای رو توی یک روز تموم کنم اما خوندن این کتاب خیلی برام کسل کننده بود و به جای اینکه از خوندنش لذت ببرم سر خوندنش به معنای واقعی عذاب می‌کشیدم.هیچوقت نتونستم بیشتر از هشت صفحه پشت سر هم بخونم.ریتم حوصله سربری داشت
        

          این کتاب پتانسیل اینو داشت که یک کتاب عالی باشه.اما به نظرم پایان بندی خوبی نداشت انگار نویسنده فقط می‌خواسته یه جوری تموم کنه داستانو
        

          این مجموعه یه جورایی به مجموعه قصه های همیشگی که جلد اولش طلسم آرزو نام داره مربوط میشه.مجموعه جادو های همیشگی داستان مادربزرگ کانر و الکسه.هرچند گاهی تناقضاتی هم داره اما شباهت های اون بیشتر از تفاوت هاشه.سرزمین جنوبی که در آخر به سرزمین چارمینگ تبدیل میشه.ژنرال وایت که پادشاه سرزمین شمالی میشه و در قصه های همیشگی به عنوان جد سفیدبرفی ازش یاد شده بود.زانتوس و تنجرینا و اسکایلین و امرالدا.و حتی یک فکت خیلی قوی تر،زمانی که پری مهربون در جلد دوم این مجموعه یک بار میمیره و زنده میشه اونجا هر درخت درخت زندگی یک نفره و بعضی هایشان که کاشته نشدند و اسامی مثل الکس،کانر،جان،لوید و غیره دارن که شخصیت های قصه های همیشگی هستن.من وقتی این کتاب رو گرفتم درحال خوندن جلد سوم قصه های همیشگی بودم.وقتی گرفتمش نمی‌دونستم که به هم ربط دارن و وقتی فهمیدم خیلی ذوق کردم
        

          وقتی آزمون تیزهوشان قبول شدم موسسه ای که اونجا کلاس میرفتم برام این کتاب رو فرستاد. قبل از اون دو سه باری از دوستام کتاب غرض گرفته و خونده بودم اما به جرعت میتونم بگم که این کتاب من رو به یک کتابخون واقعی تبدیل کرد. به معنای واقعی عاشق این کتاب هستم.واقعغ پیشنهاد میکنم سن و سال هم نداره
        

          به معنای واقعی عاشقشم
        

          دوستش نداشتم