یادداشت‌های غزاله رخشانی (9)

          من این رو با برادر و پسرخاله نوجوانم در سفر خوندم و خیلییی خوششون اومد. قشنگ با داستان همراه شدند و خودشون رو جای شخصیت داستان گذاشتند. هر موقع از روز من رو می‌دیدند می‌گفتند بیا چغک بخونیم و خیلی ذوقش رو داشتند. برای بچه‌های ۸ تا ۱۵ سال خیلی جالبه بنظرم.
        

          تفسیر قرآن با صفایی دنیای جدیدی‌ه که به هرکسی پیشنهاد می‌دم با این کتاب تجربه‌ش کنه
        

          من این کتاب رو با جمع خوندم.  بسیط‌تر از رشده.
        

          یه کتاب درباره خودشناسی که ده هیچ از باقی کتابا جلوتره.
ترجیحا با جمع بخونید و توضیحای عین‌صاد خونای قدیمی یا شاگردهای علی صفایی 
        

          دیدی وقتایی که جون از دست و پات رفته می‌گی باید یه سرم یا نوروبیون بزنم؟ سرم فکری و روحی من علی صفایی‌ه. هر کتابش به نحوی من رو آروم می‌کنه و سرشار از حرکت و حس خوب.
        

          به نام خدایی که به دل حامد عسکری انداخت این سفرنامه رو بنویسه.
روایت شیرین و محشر از سفر حج. عشقتون به مولاعلی روزافزون
        

          رمان جالبی بود. ولی قلمش زیاد گیرا نبود.
        

          هرکس به رنجی گرفتاره. من از دکتر یاد گرفتم رنج‌کشیدن‌ آدما رو ببینم و سعی کنم یه ذره درکشون کنم و بهشون بگم ببین من می‌دونم داری رنج می‌کشی. از آقا خسرو تواضع رو یاد گرفتم و سماجت و رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود رو. هرکدوم از ما به گناهی گرفتاریم، یه شبه بهش دچار نشدیم که بخوایم یه دفعه ترکش کنیم. قدم به قدم.
قلم داستانش هم خیلی همراهم کرد. انگار نویسنده نشسته جلوم و داره باهام حرف می‌زنه. همینقدر روان و دلنشین.