ملال فراخوانی است به عمل.می توانیم به این فراخوان به هزاران شکل مختلف پاسخ دهیم.
می توانیم برای غلبه بر ملال روی آن نقابی بکشیم.فرو رفتن در حفره ی خرگوش اینترنت یا شبکه های اجتماعی قطعا باعث گذر زمان می شود،اما یک لحظه متوجه می شویم کاری که انجام می داده ایم ارزش بسیار کمی داشته است.راه حلِ جست و جوی تازگی یا هیچان دائمی هم دوام چندانی ندارد.
این باور که ما حق داریم و می توانیم مدام دست به تغییر بزنیم،مدام تحریک کنیم و تجربه کنیم،ما را به کشمکش های دائمی با ملال محکوم می سازد.
ملال پیامی ارسال می کند مبنی بر نیاز به اقدام و تغییر هر کاری که اکنون مشغولش هستیم تا بتوانیم ذهنمان را درگیر کنیم.
