یادداشت‌های زهرا هستم (13)

          شبیه کتاب شعر بود،حدودا دو سوم متوجه نشدم.
ولی خوب بود.
        

          ۱_ خیلی قبل تر ها خلاصه اش رو از پادکست بی پلاس شنیده بودم و تصورم ازش این بود که خوبه
۲_تا نیمه های کتاب به نظرم حرفاش خیلییی تکراری بود و چیز جدیدی برام نداشت . 
۳_شگفتی هاش از یک سوم آخر تقریبا برام نمایان شد و باعث شد دوباره برم همون اپیزود چنل بی پلاس رو گوش کنم.
۴_لذت بردم و بسیار آموختم و توصیه می کنم اگر خوندید نت هم بردارید و چند وقت یکبار آموزه هاش رو مرور کنید.
        

          1- خیلی طولانی بود و فقط یک سوم اخرش هیجان داشت.2- خیلی به سبک نوجوون طور نوشته شده بود و برای من جذاب نبود.3-در کل به عنوان یه رمان جنایی معمایی بد نبود،خوب هم نبود. برگردم عقب نمیخونمش-توصیه هم نمیکنم.
        

          به زور تمومش کردم و اگه صوتی نبود شاید هیچ وقت تموم نمی شد و کلا هم توصیه اش نمی کنم.
        

          هدفم از خوندن کتاب شناختن بیشتر چمران بود که خیلی کم موثر واقع شد. در کل اونقدر که فکر میکردم جالب نوشته نشده بود.
        

          متن روون و ماجرا های جالب و بعضا غم انگیز دختر باعث شد خیلی سریع تمومش کنم و دلم گرفت براش.
        

          1-این کتابی بود که باعث شد من به علم داده ها علاقه مند بشم و این رشته رو برای ارشد انتخاب کنم.
2-حرف اصلی خلاصه کتاب همه دروغ می گویند اینه که ما آدما به همه دروغ می‌گیم؛ به‌جز گوگل
3-کتاب به یکسری سوالا مثل این که گوگل و شرکت هایی که با دیتا کار میکنن هزینه های خودشون رو چجوری تامین میکنن و در واقع درامدشون از کجاست جواب میده.
3-یکم تمرکز لازمه موقع مطالعه.بعضی جاها رو شاید لازم باشه چندبار بخونید و توصیه ام اینه که خیلی با دقت بخونید و بعدش سعی کنید برای بقیه تعریفش کنید.
        

          منظور از "فقر" در اینجا کمبوده، کمبود هرچیزی، کمبود پول( کسی که فقیره)، کمبود زمان( کسی که سرش شلوغه)، کمبود کالری( کسی که رژیم داره)، و یک روانشناس و یک اقتصاد دان با مثال ها و پژوهش های متعدد و جذاب تاثیر این کمبود ها رو روی ذهن و تصمیم گیری ما توضیح دادن.
 من خیلی دوسش داشتم. خیلی سبک و کوتاه اما پربار و از اون کتابایی که بنظرم باید خیلی دقیق تر میخوندمش و درآینده دوباره هم میخونمش.
        

          ایده ی جالب و خلاقانه ای داشت که باعث شد نظرم جلب بشه-خیلی پرکشش نبود بخاطر همینم خوندنش طول کشید-همینکه منو تو فکر فرو برد و از خودم پرسیدم آیا منم حاضر بودم برم به اون کافه برم یا نه یعنی کتاب منو با داستانش درگیر کرد و این یکی از ویژگی های یه مطالعه موثره- در نهایت هم اگه ازم بپرسن بخونیم یا نه میگم البته^_^
        

          برای کسایی که به رمان های جنایی علاقه دارند عالیه و معمایی که مطرح میشه هم نه اونقدر ساده ست که از اول بتونی حدس بزنی داستان چیه و نه اونقدر غیر منطقی که بنظر بیاد تنها قصد نویسنده غافلگیر کردن و پیچوندن باشه.
        

          برای من که خیلی کتاب توسعه فردی خوندم مطالبش خیلی تکراری بود اما به نظرم همین مطالب تکراری اگر با همین مدل کتاب ها برات مرور بشن خیلی خوبه.
        

          خاطرات یک خانم ایرانی که در آمریکا بزرگ شده. زبان طنز کتاب و بیان روان باعث شد خیلی زود تمومش کنم و بسیار لذت ببرم. اگر یکم بخوام ازش تعریف کنم خب"یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های آمریکا در چند سال اخیر بوده‌ و یکی از ۳ نامزد نهایی جایزهٔ تربر در سال ۲۰۰۵ و همچنین نامزد جایزهٔ پن در بخش آثار خلاقهٔ غیرتخیلی شد."