یادداشتهای سیداسحاق دلدوز (5)
1403/9/13
4.1
42
۱۴۰۳/۰۹/۱۳ دنیای شگفتانگیز نو اثر آلدوس هاکسلی با ترجمه فرید دبیرمقدم رو خوندم رمان دیستوپیایی که برخلاف قلعه مالویل و ۱۹۸۴ تصویری نسبتاً مدرن و بدون خشونت از آینده بهمون ارائه میده و در اون از نظامهای سیاسی خشن و سرکوبگر و تلاش برای بقا خبری نیست، رمان جامعهای رو به ما معرفی میکنه که توسط یک دولت یکپارچه جهانی اداره میشه و همهی مردم در اون مشغول بازی و تفریحاند تمامی مشکلات زندگی انسان حل شده و تولید مثل هم به صورت مکانیکی و با دستگاهها و تکنولوژیهای پیشرفته انجام میشه در چنین شرایطی نهادی به نام خانواده وجود نداره و انسانها به صورت مستقل زندگی میکنن،در دنیای هاکسلی انسانها به طبقات مختلف اجتماعی تقسیمبندی شدن و دولت هم طبق سیاستهاش احساس رضایت و خوشحالی رو در تمام طبقات القا کرده و در چنین شرایطی انسانها میل به تغییر طبقه ندارن و به این شکل ثبات اجتماعی شکل میگیره، اوج هنر نویسنده در رمان جایی هستش که یک شرایط آرمانی رو به گونهای برای خواننده ترسیم میکنه که از هر کابوسی ترسناکتر میشه...
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.
16