یادداشت سیداسحاق دلدوز
1403/9/13
4.1
42
۱۴۰۳/۰۹/۱۳
دنیای شگفت‌انگیز نو اثر آلدوس هاکسلی با ترجمه فرید دبیرمقدم رو خوندم
رمان دیستوپیایی که برخلاف قلعه مالویل و ۱۹۸۴ تصویری نسبتاً مدرن و بدون خشونت از آینده بهمون ارائه میده و در اون از نظام‌های سیاسی خشن و سرکوبگر و تلاش برای بقا خبری نیست، رمان جامعه‌ای رو به ما معرفی میکنه که توسط یک دولت یکپارچه جهانی اداره میشه و همه‌ی مردم در اون مشغول بازی و تفریح‌اند
تمامی مشکلات زندگی انسان حل شده و تولید مثل هم به صورت مکانیکی و با دستگاه‌ها و تکنولوژی‌های پیشرفته انجام میشه در چنین شرایطی نهادی به نام خانواده وجود نداره و انسان‌ها به صورت مستقل زندگی میکنن،در دنیای هاکسلی انسان‌ها به طبقات مختلف اجتماعی تقسیم‌بندی شدن و دولت هم طبق سیاست‌هاش احساس رضایت و خوشحالی رو در تمام طبقات القا کرده و در چنین شرایطی انسان‌ها میل به تغییر طبقه ندارن و به این شکل ثبات اجتماعی شکل میگیره، اوج هنر نویسنده در رمان جایی هستش که یک شرایط آرمانی رو به گونه‌ای برای خواننده ترسیم میکنه که از هر کابوسی ترسناک‌تر میشه...
(0/1000)
نظرات
1403/9/14
آلدوس هاکسلی توی ایران با همین کتاب معروف هست،اسمش از دنیای قشنگ نو جدا نشدنی هست تقریبا، اما برای تجربه اول یه اثر دیگه داره نویسنده که اون به این دلیل مهم ترین اثرش هست از دید من چون مجموعه ای از تمام نگرش ها و موضاعاتی هست که در طول عمر نویسندگیش بهشون پرداخته منجمله همین دنیای قشنگ نو . اسم کار هست : زرد کرومی من معمولا برای تجربه اول این پیشنهاد میدم، منتهی از دنیای قشنگ نو هم نمیشه گذشت ! @fatimahmrf
2
سیداسحاق دلدوز
1403/9/14
2