یادداشت‌های مجید وحدتی (9)

          بهترین کتاب در این زمینه است.
        

          این کتاب خواندنش چند دقیقه‌ای بیشتر طول نمی‌کشد. برای نوجوان مناسب است. حتی در دورهمی‌ها به جای تماشای تلویزیون می‌شود این کتاب را خواند و دست جمعی خندید. 
        

          منفی پنج ستاره هم برای این کتاب زیاده
        

          کتاب از نظر اخلاقی مشکل داره.
داستانش هم دوست داشتنی نیست.
        

          از زمانی که این کتاب را خوانده‌ام تا زمانی که دوم اثر از آسیموف را بخوانم، شاید حدود ۱۷ سال طول کشید ولی همیشه در ذهنم می‌گذشت آسیموف احتمالا نویسنده‌ای است که هر چه بنویسد دوست خواهم داشت. 
نوشته‌های آسیموف به تخیل بال و پر برای پروازی بلند می‌دهد. هر چند علمی-تخیلی گونه‌ای عام‌پسند نیست ولی قوت علاقمندی طرفدارانش بیشتر است.
        

          همه‌ی سفرنامه‌های ضابطیان را خوانده‌ام و این به نظرم بهترینشان بود.
        

          این کتاب از کتاب "دوازدهم" هم بدتر است.
        

          یکی از بدترین کتابهایی که خوانده‌ام.
        

          برای کسانی که ذهنی خیال‌پرداز دارند خواندن کتابهای انتزاعی که قدرت خروج ذهن از چارچوب را می‌دهد، لذتی منحصر به فرد ایجاد می‌کند. معمولا کسانی که ضعف در تخیل دارند این فضا را درک نمی‌کنند. برای طیف دوم این کتاب توصیه نمی‌شود ولی برای طیف اول متنی مهیج خواهد بود.