یادداشت‌های مهتاب (8)

          مرد بالشی،تاریکی تمام

 هنگام خوندن نمایشنامه مرد بالشی،ضعف و عرق سرد رو با تمام وجودتون حس میکنید طوری که کافیه به عمق ماجرا فکر کنید و درگیرش بشید، اونجاست که مغز و روحتون در حال متلاشی شدن هست .روند داستان به طرز هیجان انگیزی جلو می‌رفت و قلم نویسنده اینقدر روان هست که تک تک جزییات رو میتونید تصور کنید و همراه با قربانی های داستان زجر بکشید وزجر بکشید....


        

          شکسپیر بزرگوار،حرفی برای گفتن نزاشته..
بینهایت نمایشنامه تاثیرگذار و قابل تأملی بود و حس لطافت،خشم،تردید،انتقام،حسادت در متن شعرگونه هملت،فرد رو مجذوب داستان میکنه .ترجمه کتاب از طرف آقای  ابوالحسن تهامی، خوانش رو لذت‌بخش تر می‌کرد که بخش درآمد کتاب توسط ایشون نوشته شده  و به درک عمیق تر داستان و شخصیت ها کمک میکنه.
        

          سال بلوا،سالی پر آشوب.

کتاب،دورانی رو نشون میده که  آدما برای دیگران زندگی می کردند و خودشون لذتی از زندگی نمی بردند و تا ابد در حسرت خواسته هاشون می موندندو این بار این نوش آفرین هست که قربانی این داستان میشه...
و یک خاصیتی که کتاب آقای معروفی داره،این هست که پرش زمانی فوق العاده عجیبی داره.اینجوریه که  از زمان حال به چندین زمان مختلف در گذشته میره و اتفاقات گذشته رو هم درعین حال توضیح میده و آدم یه لحظه گیج میشه ولی واقعا کتاب دوست داشتنی بود وخوشحالم که این کتاب رو مطالعه کردم...



        

          رویاپردازی..
سراسر رویاپردازی و لطافت داشت این کتاب و واقعا درود بر داستایفسکی بزرگ بابت این اثر ارزشمند.
میتونم بگم من هم مثل شخصیت داستان،شکستم...

        

          مرگ تمام شد.دیگر خبر ی از او نیست! 
        

          از آنجا که وجود سعدی به عشق سرشته شده،احساساتش در نهايت  لطافت است.هر قسم  زیبایی را خواه صوری و خواه معنوی به شدت حس می‌کند و دوست دارد.سر رقت قلب و مهربانی او نیز همین است و از این است که هرکس با سعدی مأنوس می‌شود  دچار به محبت او می گراید...
        

          وقتی کسی را از دست می دهید،دلتان برای خاطرات عجیبش تنگ میشود‌.دلتان برای چیزهای کوچیکش تنگ می‌شود برای لبخندش برای رفتارش...