یادداشت‌های فاطمه احمدپور (9)

          چقدرررر تلخ و دردناک بود :) 
واقعا نمیدونم چی بنویسم که بتونم حسی که داشتم رو  منتقل کنم،خیلی  غیر تکراری بود ،خیلی بهم چسبید🙂
        

          به نظرم خیلی داستان رو کش میداد و میتونست کوتاه تر باشه و همش به خودم میگفتم اتفاق خاصی که قرار نیست بیوفته بعدا تمومش میکنم!  از بقیه کتاب های جنایی متفاوت بود و از اون دسته کتاب هایی بود که یهو محاسبات ذهنتو بهم میزنه... 
        

          خیلی طول کشید تا تموم شه💔حقیقتا اونقدر ترغیب نشدم که سریع تمومش کنم. ولی خوشحالم که به سختی ادامه دادمش و پایانشم که..... خیلی غافلگیرکننده بود
        

          نامه های اسکار (بچه ای که سرطان داره) به خدا. 
خیلی دوست داشتنی بود و البته غم انگیز. کلا هشتاد صفحه است و خیلی راحت خونده میشه
        

          خوندنش برام راحت بود. و ایده کلی نویسنده رو دوست داشتم. متاسفانه توسط یکی از دوستام، تقریبا یکم اسپویل شد😥و اون غافلگیری لازم رو نداشتم ولی این از ارزش کتاب کم نمیکنه. 
        

          خوندن این سبک خصوصا این موضوع برام تازگی داشت و هر چی جلوتر می رفت بهتر باهاش ارتباط می گرفتم. در کل جالب بود و بنظرم لازمه همچین افرادی که اسمشونو زیاد میشنویم، بشناسیم و با زندگیشون آشنا باشیم. 
        

          خیلی خوشم نیومد و به نظرم بدیهیات رو می گفت و جالب نبود!! 
        

          اول خیلی خوب جذب نشدم ولی خیلی خوشحالم که ادامه دادمش و هر چی جلوتر میرفتم برام جذاب تر بود