داستان ، داستان روانی است. آدم از مطالعه خسته و دلزده نمیشه . اگرچه این سوژه و این موضوع خیلی جا برای کار کردن داشت و می شد حداقل یک کتاب ۳۰۰ صفحه ای ازش در بیاد ولی باز با توجه به حجم کتاب ، دلنشین بود.
طلبه ی داستان به خوبی نمایش داده شده ، معجونی از ایمان و اعتقاد و کوتاهی ها و تقصیر ها که شخصیت رو برای انسان باورپذیر می کند . البته این از هنر نویسنده است که یک دید چند بُعدی برای مخاطب به سمت شخصیت داستان باز می کند...
به رفقای طلبه پیشنهاد میدم بخونند.