یادداشت سارا

        جستارها، هر کدام آدم را پرتاب می‌کند به مختصاتی ناآشنا، بدون اینکه درگیر جزئیات گردشگرانه‌ی رایج در سفرنامه‌ها شوی. البته که مخاطب باید در اصل با این نوع روایت همراه باشد و بتواند خود را در دریچه دید نویسنده قرار دهد، و البته تواضع نویسنده  این کار را دلپذیرتر می‌کند. 
شخصاً دوست داشتم بعضی جستارها طولانی‌تر می‌بودند؛ مثلاً روایت بامیان در ذهنم ناقص نقش بست و بعداً که متن کامل‌تر را در وبسایت شخصی نویسنده خواندم، فکر کردم شاید نیازی به این حد از ویرایش و بریدن متن در کتاب نبوده است.
بعضی نظرات را که در اینجا خواندم از رویکرد قیم‌مآبانه‌ی بعضی مخاطبان کتاب شگفت‌زده شدم. نشر اطراف طیف وسیعی از خوانندگان را با خود همراه کرده، از این بین اما فقط «انقلابی‌ها» به خود اجازه می‌دهند که اطراف را منحرف‌شده از مسیر(!) بدانند، سبک مورد پسند خود را شبیه هزار عرصه‌ی دیگر تحمیل کنند و شاکی باشند که این کتاب چرا ممیزی نشده! اگر اطراف در جایی ایستاده که تن به سلیقه‌ی انحصارطلب و ناسیونالیسم دینيِ موجود در این نظرات نداده، مایه‌ی افتخار است؛ و امیدوارم کسانی که از جستارها، «خودتحقیری ملی» برداشت می‌کنند و دلخورند که چرا درباره «مقدسات دینی» با آب و تاب بیشتری نوشته نشده، روزی از جهان کوچک و بسته‌ی خود بیرون بیایند.