یادداشت ماه آسمان

        نمیخواستم این اعتراف رو بکنم، ارزشش رو داشت، ارزش صدها صفحه کتاب خوندن برای اینکه به این نقطه برسی، حالا فهمیدم چرا ازش لذت میبرن، چرا ازش تعریف میکنن، هنوز نمیتونم بگم سندرسون ‌چهارمین نویسنده‌ی محبوب منه، اما حسابی درگیر روایتش شدم.
دوست داشتم سر همون عقیده‌ی مضحک طولانی بودن کتاب و خسته شدن ازش می‌موندم و اینقدر تلخ اعتراف نمیکردم که فقط برای رسیدن به  یه نقطه این داستان ارزش خوندن داره. فقط برای یه لحظه که در داستان امده باید نشست و صدها صفحه خوند.
از همه‌ی اونایی که باعث شدن بخونمش، ممنون، باعث شدن انقدر شگفت زده بشم و حظ ببرم.
قطعا یک بار خوندنش هر چقدر هم عمیق ، کافی نیست و الان با پایانش میگم کتابیه که میخوام توی قفسه‌ام داشته باشمش.
کتاب رو بخونید، بله، اما به هر کسی توصیه نمیکنم، به نظرم خوندنش یه نوع بینش خاص به دنیای اطراف نیاز دارن، وگرنه ممکنه اعتقادات ادم به شدت تحت‌ تاثیرش قرار بگیره.
پایانش اصلا چیزی نبود که میخواستم، برای همین یک ستاره ازش کم کردم.