یادداشت فهیمه حدیدی

        از روزی که این کتاب رو هدیه گرفتم ، یادم نمیاد که قرآن رو ختم‌کرده باشم. صد در صد از روی تنبلی ! وگرنه رئیس جمهور هم که باشی برای کلامِ خدا باید وقت باشه...
سال پیش دانشگاهی _ همان سالِ آخر دبیرستان_ دوستی داشتم  که پر از جنب و‌ جوش بود و هر انسانی رو یاد زندگی می انداخت! تولدمون توی یک‌ماه بود برای همین فاصله کادو رد و بدل کردنمون کوتاه بود. یه روز ازم پرسید بین این رنگ ها انتخاب کن : " آبی، سبز ، قرمز، نارنجی و ... " من هم بدون مقدمه و فوری گفتم قرمز ! چند روز بعد یک قرآن کریم‌با ترجمه روان آقای ملکی با جلد چرمی زرشکی رنگ هدیه تولدم بود. 
خیلی تعجب کردم! چون وقتی ازم درباره رنگ پرسید به هر هدیه ای فکر کرده بودم جز قرآن ، از اون روز تا الان بارها و بارها این قرآن توی خانه ما خوانده شده ، بیشترش رو خانواده و کمی هم خودم. اما هربار می بینمش من یاد اون دوست قدیمی می افتم. هدیه کلیدی و با برکتیه. خیلی جالبه یه جای زندگی ، از شوخ ترین و پر شر و شورترین دوستت قرآن هدیه بگیری ! امیدوارم همه آدم ها بیش تر و بیش تر با قرآن آشنا و‌ مانوس بشن. منم همراه همه آدما تنبلیم‌رو کنار بگذارم و بیشتر و بیشتر قرآن بخونم. الهی آمین💚🌱