یادداشت سارا عرب
1402/6/6
چند سالی هست که به خاطر بچهها نمیتوانم در جلسات عزاداری شرکت کنم و اگر هم بروم تمامش به بازی و سرگرم کردن بچهها و دویدن دنبالشان میگذرد. امسال محرم را با روضههای مکتوب گذراندم و در گوشه گوشه ایران در حسینیهها و مسجدها و مجلسهای خانگی نشستم و اشک ریختم. بعضی روایتها را بیشتر دوست داشتم و بعضی با نوع نگاه من به محرم و عزاداری کاملا متفاوت بود و بعضی روایتها خیلی گیرا نبودند ولی مجموعا کتاب دوستداشتنی بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.