یادداشت نرگس🐚

نرگس🐚

نرگس🐚

1403/10/17

        🌿 به این دلایل معتقدم بیشتر از چیزی که باید هم به کتاب امتیاز داده‌ام:
  🌱 فرم و ادبیات بسیار ضعیف نویسنده
  🌱 و دلیل بسیار مهمتر: روند بسیار بسیار بسیار اشتباه دور از دسترس کردن شهدا با قدیس سازی از اونا. در اکثر کتب شهدا این مشکل وجود داره. شهدا معصوم نبودند و نباید اینطور بازنمایی بشن. اونا انسان‌های عادی بودن که در نهایت به قهرمان‌های خوشبخت و عاقبت‌بخیر تبدیل شدند. این سیر و روند باید نشون داده بشه. شخصا معتقدم در نگارش کتب شهدا، باید از تکنیک الگو قهرمان استفاده بشه نه ساخت اساطیر. بد نیست نویسنده‌های کتب شهدا یک سری به سینمای هالیوود بزنن تا ببینن اونا در قهرمان‌سازی چه کرده‌اند و ما چطور با این سازوکار اشتباه، ناخواسته به خون شهید بی‌حرمتی کردیم.
      
141

22

(0/1000)

نظرات

چطور این قدر امتیاز کم دادید🤔
1

0

نرگس🐚

نرگس🐚

1403/10/17

گزارش رو ادیت زدم و نکاتم رو در یادداشت، نوشتم.  

0

من کاملا نکاتی که گفتید رو میفهمم اما چند نکته دیگه هم هست که باید در نظر گرفت. نکته اول این که همه شهدا و علما در یک سطح نیستن. خود شهدا بعضا به مقام  بعضی دیگه غبطه میخورن. بسیاری از شهدا همین طور که شما گفتید زندگی عادی داشتند و با رعایت یک سری نکات به این مقام رسیدن. اما بعضی ها فراتر از این بودن. اگر واقعا  بالاتر بودن و کارهایی که برای ما بعضا محال به نظر میرسه انجام دادن چرا ما نباید این مطلب رو نقل کنیم. افرادی که این مطالب رو میشنون یا ترغیب میشن که اون ها هم به این مقامات برسن یا ناامید. ما باید این قسمت ناامیدی رو اصلاح کنیم نه این که واقعیت رو نقل نکنیم. این که درباره بعضی علما نقل شده در عمرشون هرگز دروغ نگفتن یا نقل شده حتی مکروه ازشون دیده نشده خب واقعا برای من محال هست ولی واقعیت هست و نقل کردن شون هم اصلا ایرادی نداره.
نکته دوم هم اینه لزوما همه کتاب های شهدا برای الگوسازی نیستن. بعضی ها برای تذکر و عبرت هستن. قرار نیست عین اون ها بشیم همین که آدم ببینه تو همین روزگار افرادی به این مقامات رسیدن و فقط یکم از رفتار هامون رو یه مقدار شبیه اون ها کنیم کافیه.
1

1

نرگس🐚

نرگس🐚

1403/10/17

درسته
ببینید من اصلا نگفتم واقعیات رو نقل نکنیم. چجوری نقل شدنش مهمه. باید مخاطب رو شناخت و فرم رو برای همچین محتوای مهمی، قوی بست. 
و پاسختون در فرمایشات خودتون هست. می‌بینید که یک انسان تونسته به اون درجه برسه. پس بهتر نیست پلکان رسیدن به اون مرحله نشون داده بشه؟ مثلا همین دوری از عمل مکروه نگفتن. قطعا پشتش دلایل مهم هست که نذاشته یک فرد به سمت شهوات بره. دلایلی که می‌تونیم تو زندگی بکار بگیریم.
از زوایای بسیار متعددی می‌شه بهش نگاه کرد. مثلا تربیت خانوادگی، جایگاه مسجد، تفکر و... فرم‌های مختلفی رو هم می‌شه استفاده کرد.
من اینو بنا بر تجربه، مطالعاتم و تعامل با هم‌نسلی‌هام عرض می‌کنم. آثار منفی پافشاری بر این سبک رو دیده‌ام.
اساتید و افراد عالم و آگاهی زیادی هم این نکات رو گفتن. مثلا ارجاع می‌دمتون به این بخش از نکات مقام معظم رهبری: همه آنهایی که درباره ایشان صحبت میکنند، خصوصیات آقای شهید سلیمانی را خصوصیات ماورایی نکنند. یک انسان زنده‌ای است که جلوی ما دارد حرکت میکند یأکل الطعام و یمشی فی الاسواق. یعنی اینجور نباشد که تصور بشود این یک جایگاه دست نیافتنی است.  

0

joiboy

joiboy

1404/1/10

چه قدر با نکته دومت موافقم. واقعا کار به شدت اشتباهیه. من خودم اون دورانی که می‌خوندم بعد از خوندن دو سه تا کتاب، دیگه کلا کتاب شهدا نخوندم سر همین موضوع.

1

چه خوب نوشتید.
منم چند تا کتاب زندگیمامه‌ی شهیدی که خوندم واقعا عصبانیم میکرد به همین خاطر کنارشون گذاشتم، مثلا توی کناب بیست سال و سه روز عادی ترین کارهایی که یک بچه‌ی عادی در یک کشور اسلامی انجام میده رو اونقدر بزرگ نمایی کرده بودند که تبدیل شده بودن به ویژگی های خاص یک شهید نخبه که هم در قران پیشتازه هم در علم، در حالی که من توی همس سن و سالای خودم ندیدم کسی کمتر از چیزی که این شهید بزرگوار از قران حفظ بودن حفظ باشه👩🏻‍🦯

1