یادداشت رعنا حشمتی

        خوندن هری‌پاتر و زندگی کردن در فضایی که به وجود آورده، یکی از قشنگ‌ترین قسمت‌های زندگی منه. مدت‌های خیلی زیادی، رفرنس هر کار و هر حرفی برای من این بود که: عههه؛ مثل اون جای هری‌پاتر. عههه، مثل اون حرفی که دامبلدور زد. عههه. مثل رون. عههه. مثل هرماینی. و بقیه 🪄
با وجود سال‌هایی که از اولین باری که خوندمش گذشته، و همه چیزهای دیگه‌ای که خوندم، بنظر میاد جای مجموعه هری‌پاتر یه چیز دیگه‌ست تو قلبم. ♥️
هنوزم وقتی می‌خونمش تبدیل به یک نوجوون جوگیر می‌شم که بالا پایین می‌پره و ضربان قلبش با هر اتفاقی بالا می‌ره و انگار نمی‌دونه چه خبره… انگار ادامه داستان رو نمی‌دونه، و می‌ترسه و استرس می‌گیره و نگرانه که این‌بار هم چیزها خوب پیش برن.

——

ولی فارغ از داستان و همه چیزهایی که باعث شده که این کتاب تبدیل به یه کتاب خوب بشه (و اینقدر حرف درموردش زیاده که فکر نکنم لازم باشه من چیزی بگم)؛ بنظرم فضایی که به وجود آورده و همه دنیا رو درگیر خودش کرده، از همه‌چی هیجان‌انگیزتره. اینکه همه دنیا این شخصیت رو می‌شناسن. المان‌های مربوط بهش رو دوست دارن، و خودشون رو در این فرهنگ جا می‌دن و سعی می‌کنن جایگاه خودشون رو هم در این بین مشخص کنن. اینکه من اگه تو هاگوارتز بودم تو چه گروهی جا می‌گرفتم؟ چیکار می‌کردم؟ و باقی ماجراها…

——

حالا همراه چند دوست خیلی عزیز؛ دارم کتاب رو می‌خونم و حال می‌کنم و قسمت‌هایی از روزم که به شنیدن کتاب صوتیش با صدای استیفن فرای باحال، یا خوندن خود کتاب می‌گذشت، واقعا بهترین قسمت‌های هر روزی بودن… از دنیا جدا می‌شدم و همه بدبختیام آروم می‌گرفت و می‌رفتم تو یه دنیای دیگه… (شبیه فیلم‌ها واقعا!)

اگر کتاب رو قبلنا خوندین، بهتون پیشنهاد می‌کنم بازخوانیش کنید. خیلی خوش می‌گذره و تفریح باحالیه. اگرم نخوندین و فکر می‌کنید براش پیر شدین، (درصورتی که به طور کلی خیلی با فانتزی زاویه ندارین) این تفکرات رو کنار بذارید و شروعش کنید. هیچ‌وقت براش دیر نیست. 🤩