یادداشت مصطفا جواهری

                {ما معمولا رابطه‌های جدیدمان را در قالب دسته‌بندی‌های از پیش موجود می‌چپانیم. همیشه وجه مشترک یا عمومی مسأله را می‌بینیم. درحالی‌که طرفین در ارتباطشان فقط چیزی را که منحصر به خودشان و مخصوص آنهاست می‌بینند یا حس می‌کنند.}

خیلی پایین‌تر از سطح انتظارم بود. من منتظر اثری شبیه «درک یک پایان» بودم، اما چندباره به من ثابت شد که قرار نیست تمامی آثار یک نویسنده در یه قد و قامت باشند.
ماجرای عشقی ممنوعه بین پسری جوان و زنی میان‌سال.
به‌گمانم کششِ داستان در حد یک داستان کوتاه یا نهایتا داستانی بلند بود، نه یک رمان.
مهم‌ترین قوت کتاب، جملات قصارِ همیشگی بارنز است.