یادداشت 🎭 محمد رضا خطیب 🎬

        درخشان ... !!

واقعیتش ، اول با شک و تردید سراغ این اثر رفتم. با توجه به این که قبلا " خوشه های خشم " رو از این نویسنده بزرگ خونده بودم ، فکر کردم که شاید اون کتاب سترگ ، روی قضاوتم درباره این اثر کوتاه تاثیر بذاره اما با چنان ادبیات و قصه و هنری درگیر شدم که الان نیم ساعتی از پایان کتاب گذشته و همچنان فکرم مشغوله...

جان استاین بک رو با خوشه های خشم و موش ها و آدم ها میشناسن اما باید اذعان کنم که اثر کوتاه و جیبی حاضر که به همت نشر ماهی منتشر شده در زمره آثار درخشان ادبیات ضد جنگ به شمار میره.

ادبیات ضد جنگ قدمتی به طول تاریخ داره ، از هومر و آریستوفان و اوریپید بزرگ گرفته تا همین جنگ ۱۲ روزه اخیر ، در نکوهش جنگ نوشتن و باز هم می‌نويسن و می‌سازن. 

کتاب با یک جمله درخشان شروع میشه ، جمله ای از جنس شروع " داستان دو شهر " دیکنز ، " آنا کاری نینا "ی تالستوی ، " آخر بازی " بکت و " بیگانه " آلبرکامو ...

از همون جمله اول شما مطمئن میشید که با اثر درجه یکی طرفید ، قرار نیست با یه ادا بازی تکنیکال رو به رو بشید . قرار نیست بیانیه فلسفی ای صادر بشه. قرار نیست شعاری داده بشه بلکه قراره حس تولید بشه و هنری خلق بشه...

داستان درباره فتح شهر کوچیکی در جنگ جهانی دوم توسط آلمانی هاست و تلاششون برای کنترل شهر و برخورد و مقاومت سرد مردم در برابر این نیروها ... لحظه به لحظه کتاب قصه ای برای تعریف کردن داره ... آدم ها خلق شدن و ساخته شدن و حس میشن . از شهردار گرفته تا سربازان آلمانی و حتی مردمی که نمی‌بینیم شون...

اره درسته ، ما حتی با سربازان مهاجم هم سمپاتی داریم... 

🌸 در اواسط کار ، منو یاد نمایشنامه درخشان خاموشی دریا  انداخت. جایی که سرباز آلمانی فریاد میزنه و جوابی نمیشنوه ...
هر کاری هم که بکنه ... اون فاتحه و بقیه مغلوب ... چیزی که انسانیت و انسان بودن رو در درجه چندم اهمیت قرار میده ...

اثر کوتاه اشتاین بک ( یا به شکلی که کتاب نوشته استاین بک ) درخشانه و توصیه می کنم حتما بخونید. ترجمه هم عالی و خوبه و اذیت نمیکنه ...

بخونید و لذت ببرید و لعنت بفرستید به همه کسانی که طالب جنگن و جنگ رو فضیلت میدونن ...