یادداشت فرشته سجادی فر

        بسم الله الرحمن الرحیم

مجسمه مجموعه سخنرانی‌های رهبری در طول سالیان مختلف در باب موضوعات مهمی مثل انقلاب، نظام شاهنشاهی، مردم و حکومته.
اشتباه نکنم هفت یا هشت فصل با تیترهای متمایز از هم این کتاب رو شکل می‌ده.
زیر هر سخنرانی سال و رویداد سخنرانی قید شده که برای اطمینان بیشتر از صحت و درستی نقل می‌تونید خودتون برید چک‌کنید( من نرفتم چک‌کنم).
یک‌سری مطالب مدام تکرار می‌شد،ممکن برای کسی حوصله سر بر باشه اما من به شخصه بدم نیومد چون اهمیت مسئله‌ی مطرح شده باید جا‌میوفتاد.

پ‌ن¹: کی ایرانی تره؟ شاه یا رهبران انقلاب؟
 این سوالیه که بهرحال باید بهش پاسخ داده بشه. اگر ما بخوایم خط خونی رو نگاه کنیم با خودمون میگیم خب جفت‌شون دیگه. اما خون همه چیز نیست(خوشبختانه یا متاسفانه؟) شاید هم نسل‌های من( بچه‌های دهه ۸۰_۹۰) اینطور بهشون القا شده باشه که شاه شخصیت مظلوم و فداکاری بود که اخوندا از کشور انداختنش بیرون، خب کمابیش ما نسل زدیا یکم چشم‌گرایم( عقلمون به‌چشممونه،حالا شامل همه نمیشه، نیاید بزنیدم)  
با خودمون میگیم عههههه، شاه به اون خوش‌تیپی با اون اِهن و تُلُپ مگه ممکن بود بد ایران رو بخواد؟ مگه نه اینکه روابط ما رو با جهان( شما بخونید امریکا انگلیس اسرائیل) بهبود بخشید و به نوعی دروازه تمدن جهانی رو باز کرد؟ پس اینا چه مرگشون بود انداختنش بیرون؟

خب جوابی که من گرفتم این بود ، کسی ایرانی تره که  فرهنگ و تاریخچه‌ی خودش رو حفظ کنه و عزت رو برای مردمش بخواد .
بی رودربایستی قبل از انقلاب ما مردم ذلیلی بودیم، فرصت رشد و شکوفایم نداشتیم.غرور ملی نداشتیم،تو سری خور بودیم،از شاه بگیر تا رعیت. 
و وقتی می‌گیم امام به ما جرئت طوفان داد حرف بیراهی که نمی‌زنیم، واقعا همین بود. کاری شبیه به معجزه کرد.

پ‌ن²: فقط پهلویا بد بودن؟ آ همه خوب‌بودن قبل‌شون؟
خب  به این سوال من چنین جوابی میدم، مشکل ما نه با شاه پهلوی که با نظام شاهنشاهیه. کلا کسی که بیاد بشینه رو تخت شاهی و بگه بقیه همه رعیت منن. و این یعنی از حکومت ماده‌ها بگیر تا برس به پهلوی. شاید بگید نه دیگه نشد، همه‌شونم اینقدر بد نبودن که،ببین مثلا صفویه و زندیه و فلان چقدر شکوفا بودن
اولا که شکوفای این دوره‌ها برمیگرده به فرهنگ اسلامی و ثانیا  کیا شکوفا شدن؟ بچه رعیتا؟ نه عزیزم، بازم اشراف و‌نجبا بودن( شاید بخواید امیر کبیر رو مثال بزنید ولی اونم اگر پدرش تو دربار کار نمیکرد عمرا کشف میشد)

پس نظام شاهنشاهی اصولا خلاقیت و عزت کشه . و این یعنی ما با هر نوع شاهی مشکل داریم و حکومت فقط باید دست کسی باشه که خدا تعیین میکنه
( حالا ما لیاقت درک حضور‌نداریم )

چیزی که خیلی توی متن کتاب دیده میشد پافشاری رهبری بر استقلال ملیه، لپ کلام اینکه ایرانی جماعت نباید چشم به دست و دهن اجنبی بدوزه،میخواد علم یاد بگیره؟ خو‌ بگیره، احسنت، تبارک الله ولی اصلش رو فراموش‌نکنه. علم رو با قر و فر اشتباه نگیره،پاسدار فرهنگ ملیش و به نوعی نماینده و مبلغش باشه .
خب قطعا من وقتی این تاکید رو می بینم با خودم میگم اینا ایرانی تر ان( اشاره به رهبران انقلاب)

پ‌ن³:ایا این کتاب رو توصیه میکنم؟ بله کادو پیچ‌کنید دست دوستان روشنفکر غرب‌گراتون، البته هدیه‌ی مناسبی برای دوستان خودتحقیرگرمونم هست