یادداشت امیرعباس شاهسواری
1403/4/6
خدایی که دارد با دوپا راه می رود به نظرم باید در طاقچه تک تک ماها باشد و گه گداری دست بیاندازیم و چند داستانک از آن را بخوانیم تا بدانیم همه چیز ماده نیست ورای این جسم روحی وجود دارد و ارواحی ورای این دو چشم خاکی ،موجوداتی وجود دارند که برای ما دعا می کنند و از ما نیستند آری فرشتگان ،آنقدر محسوس شده ایم و غرق در محسوسات که فکر می کنیم خیال است که فرشتگان مارا می بینند و برایمان دعا می کنند و اعمال ما را می نویسند . آنقدر مادی شده ایم که عادی شدن همه چیز برایمان عادی شده دیگر به معجزه ایمان نداریم .دیگر ورای اتفاقات روزمره چیزی نمی پنداریم یا اگر هست از جنس فانتزی های انیمیشن های والت دیزنی است .از جنس هاگوارتز است از جنس هابیت ### این کتاب حاصل یک عمر یادداشت نویسی کرامت های یک پیرطریقت در حوزه است .آیت الله محسن خرازی می گوید از ابتدای طلبگی ام هرکدام از اساتید که کرامتی نقل می کرد می نوشتم .پس اول هر کرامت سند آن را آورده که چه کسی گفته است و ایشان شنیده آیت الله خرازی عالمی بزرگوار که کتاب های او را جز کتاب های درسی حوزه است .به نظرم ایشان آیت الله بهجت دو است .یادم نمیروم ظل گرما می رفتم مسجد حضرت معصومه کوچه ممتاز صفاییه که پشت ایشان نماز بخوانم .ما آقای بهجت را درک نکردیم سنمان نمیخورد .اما به نظرم آقای خرازی آقای بهجت بود برای ما وقتی می دیدمش ،حس می کردم گوسفندم .بلا نسبت گوسفند فکر می کردم پست ترین چیز زمین ام دوست داشتم زمین دهن باز کند و بروم توی زمین خدا می داند که کلمات اصلا نمی توانند معانی را بر دوش بکشند و خسته می شوند و معانی را وسط راه ول می کنند . حیف که مریض شدند و خانه نشین ... حیف که دیگر بیرون از خانه نمی آیند ...این اواخر هم مشخص بود مریض هستند ....ولی ماشاالله چه نمازی میخواندند چه عشق بازی با خدا می کردند دلم تنگ شد برای دیدنشان چه حیف که نیستند چه حیف که آیت الله علوی گرگانی از دنیا رفت چه حیف .... دیگر وقتی اینجور اندوه بر قلبم چیره می شود که بغضم می گیرد و فکر می کنم که خبری است دیگر چه کسی را باید بروم ببینم که بفهمم هیچ پخی نیستم خیلی سخت است .که چنین کسانی در اطراف نداشته باشی اگر شما تا به حال چنین کسانی را ندیدید به نظرم شاید اما بعید می دانم شاید وضعتان از من وخیم تر باشد سریعا کسی را پیدا کنید که با دیدنش در خود فرو بریزید بشکنید .داغون شوید که احیا در داغون شدن است تا نشکنیم صاف نمی شویم و چه خوب که کسانی فارغ از برساخت رسانه ای بتوانند با دیدن شان ،با یک نگاه دیدنشان این حس را به تو بدهند واقعا میخواهم گریه کنم . امروز ۵۰۰میلیون نفر هروز بدن خوش استایل رونالدو را می بینند. اما یک لحظه هم روحشان تکان نمی خورد (شاید کمی جسمشان تکان بخورد) اما دیدن پیرمردی خمیده و رنجور روحت را به وجد می آورد و در عین حال به تو یاد آوری می کند که تو هیچ نیستی چقدر دلم برای دیدنتان تنگشده است چقدر دلم برای لبخندهای آقای علوی گرگانی تنگشده است خداروشکر اینجا واتیکان است اگر اصل جنس نباشد های کپی خووب زیاد دارد .الحمدلله که شدیم واتیکان نشین ! و اما شمای پایتخت نشین اگر آقای حق شناس ،آقا مجتبی طهرانی ،آیت الله مجتهدی را ندیدید مثل من حسرت دارید اما هستند هنوز آینه های دوپا روی زمین تهران و یا هر شهر دیگری که تنها خدا را درون آن ببینی خدایی که دارد با دوپا راه می رود!
(0/1000)
نظرات
1403/4/6
درود بر شما در مورد قسمت اول یادداشت شما واقعاً فرشتگانی هستند در ورای جهان ما که برای ما دعا میکنند ؟ آیا باید به معجزه ایمان داشت ؟
0
1403/4/6
به نظرم من که هستند . اصلا نظر من به درک این موضوع سوبژکتیو نیست ابژکتیو است . فرشته ها اگر نبودند هزار بار می مردیم در روایات است این بچه های کوچک که بازی می کنند و می خورند زمین .اینها را فرشته ها نجات می دهند . وگرنه تا به حال مرده بودند . در احوال بزرگان است که بعضی روزی دو رکعت برای حضرت ابو یحیی (فرشته مقرب الهی جناب عزراییل )هدیه می فرستادند تا به هنگام مرگ زیبا شوند .در روایت است حضرت عزراییل برای قبض روح مومنان از هر زیبایی زیباتر است .آری این ها واقعی است .درباره فرشته ها بسیار حرف زده شده در دین ما اما من خودم را می گویم چون در ماگمای مدرنیته که معنازدایی از معنویت و اصالت ماده است ذوب شده ام و مرده ام و مثل یک مرده زندگی می کنم این چیزها را نمی فهمم
5
1
1403/4/6
سلام خب قبول دارم مخصوصا درباره ی بچه ها ، معجزه چی ؟ آیا می توان هنوز به معجزه ایمان داشت ؟
0
1403/4/6
0