یادداشت پارسا نوروزی

ته خیار (سی داستان)
        شیرینیِ ته‌خیار، اثری بر من گذاشت که فراموش نخواهم کرد...
مرادی کرمانی برای من پیوند خورده بود با قصه های مجید و هیچوقت نه سریالش برایم جذاب بود و نه داستان هایش ( امان پیش زمینه های غلط.. )
گذشت تا روزی یکی از بزرگان عرصه داستان، به من گفت: برای روان شدن قلم و قصه گو شدن، باید مرادی کرمانی خواند که عجیب قصه‌گوی ساده ای‌ست...
و فردا، پس فردایش، ته خیار را گرفتم.
باید اقرار کنم، ته‌خیار فوق العاده بود!
مخاطبین این اثر، همه هستند! از نویسنده ای که خوراکش، پیچیده نویسی‌ست، تا خواننده ای که نویسنده مورد علاقه اش فاکنر است! کارمندی که دوست دارد شب ها قبل خواب داستان بخواند، زن خانه داری که فرصت خواندن جنگ و صلح را ندارد...
ته خیار برای همه است! داستان هایی کامل، شیرین، ساده و روان. طرح ها معمولن بسیار خلاقانه، سطح کیفی آثار معمولن بسیار بالا و خواندن هرکدام، قصه‌ای بدیع...
ته‌خیار را به همه پیشنهاد میکنم.
      
472

32

(0/1000)

نظرات

ممنون. مشتاق خوندنش شدم.

2

دریا

1403/8/2

فکر کنم ته‌خیارو نخوندم با اینکه قصه‌های مجید و بقیه‌ی کتابای هوشنگ مرادی کرمانیو همیشه خیلی دوست داشتم. مرسی رفت تو لیستم

2

اگر اشتباه نکنم مقداری هم حال و هوای فلسفی هم در محتوی کتاب وجود داره.
ایشالا فرصتی باشه بخونم
1

1

تا حدی که آدم رو به فکر واداره، آره. اما اونقدری که به چشم بیاد خیلی نه. 

1

رفت در لیست خواهم خواندها 

1