یادداشت آروشا دهقان

                ما در یک برهه‌ی حساس تاریخی نیستم؛ در نقطه‌ی حساسی از جغرافیاییم. همین باعث میشه بیش از بسیاری از کشورهای جهان (اگر نگم همه‌شون) فراز و نشیب در تاریخمون داشته باشیم و باور کنیم نشیبی دراز است پیش فراز. انقلاب‌ها در تاریخ ایران هم یکی از همین فراز و نشیب‌ها بوده و هست؛ از انقلاب مردم علیه جمشید و ضحاک گرفته تا انقلاب مشروطه و تغییر رژیم در سال 1357.
این کتاب به حوادث بین دو انقلاب اخیر ایران، مشروطه و 57، می‌پردازه و به جز تاریخ خود وقایع، احزاب و گروه‌های درگیر رو هم بررسی می‌کنه. «ایران بین دو انقلاب» روایت و بازنویسی نیست. یک بررسی ساختارمند و پژوهش جامعه که به خواننده کمک می‌کنه دید بهتری از رخدادهای دویست سال اخیر و زنجیره‌ای که ما رو به اینجا و امروز رسوند به دست بیاره.
من بسیار از خواندنش لذت بردم و همچنان باور دارم که تاریخ رو باید تحلیل کرد و از چند منبع خوند تا به درکی درست رسید. این کتاب یکی از چیزهاییه که مسیر درک وقایع رو ساده‌تر می‌کنه.
تلاش پیوسته‌ی ایرانیان برای آزادی، برابری و احقاق حقوق انسانی و جامعه‌ای مدرن که از زمان انقلاب مشروطه آغاز شد همچنان ادامه داره. به امید این که نسل ما، پایان‌بخش چیزی باشه که نسل مشروطه آغازش کرد.
«به امید فردایی بهتر و ایرانی آباد»