یادداشت سیده حُسنا

        خب راستش دومین مواجه‌ام با کتابای کلاسیک انگلستان بود خالم اول سال بهم پیشنهاد داده بود که امسال برم سراغ کلاسیک ها و ازشون لذت ببرم ، منم در جست و جوی اولم بلندی های بادگیر را یافتم، خوندم و کلی کیف کردم . بعد که بردم به کتابخونه پسش بدم فکر میکردم قابلیت خوندن یکی دیگه را تو همون ماه دارم برا همین غرور و تعصب را امانت گرفتم اما همچین قابلیتی نداشتم
خلاصه که ۲۰ صفحه اول کتاب را بعد از برگشت از کتابخونه خوندم اما به نظرم کسل کننده بود برا همینم بسته شد تا دو شب پیش در واقع این مدت همش با خودم میبردمش اینور و اونور تا مجبور بشم تو بیکاری بخونمش اما نمیخوندم خلاصه خالم اون روز بهم گفت هنوز اینو نخوندی خیلی وقته همه جا با خودت میاریش خندیدم و گفتم اصلا شروعش نکردم خالم هم گفت من یه شب تا صبح بیدار موندم تا بخونمش منم به وجنات کتابخونیم برخورد که چرا هنوز نخوندمش😂 برا همین با سختی شروع به خوندنش کردم چون به نظرم جالب نبود ولی طولی نکشید که برام جذاب شد و دیگه از دستم نیوفتاد در طول خوندنش کلی ذوق کردم حرص خوردم و در کل برام مهیج بود :)))
اما یه چیز جالب دیگه‌ راجب بهش صحبت درباره ویژگی های اخلاقی  و به نمایش گذاشتن اونها بود در واقع هر شخصیت نماد یه ویژگی بود و ابعاد خوب یا بدش را با مثال های که بخشی از داستان بودن نشون میداد 
راستش اونجایی که فهمیدم منظورش از اسم کتاب چیه خیلی ذوق کردم و بنابراین شما را هم دعوت میکنم به کشف کردنش ...
به عنوان یه تفریح تابستونی فوق‌العاده دوست داشتنی بود:))))
پ‌ن: تصویر مال صفحه ۵۵ کتابه، یکی از دلایل امانت گرفتن کتاب و خوندن کتابی که قبلا چندین بار خونه شده اینه هر کسی یه یادگاری گذاشته بود توی کتاب اونقدر جالب بود برام:))) بعضیا داشتن حرص میخوردن خوشحال میشدن و اینا را در نهایت احترام به کتاب با مداد و در قالب  کلمه‌ها و جمله‌ها نشون داده بودن ، منم با اینکه عادت نداشتم یکمی شیطونی کردم و برای اولین بار همچین کاری را انجام دادم  از همینجا از شما هم درخواست دارم همچین شیرین کاری هایی را موقع خوندن کتابای کتابخونه بکنید تا بقیه هم لذت ببرند:)))