یادداشت فاطمه

                وقتی که در حال مطالعه این کتاب بودم، خیلی جاها خسته شدم و احساس می‌کردم به جزئیات بیش از حد پرداخته شده.
اما با گذر زمان و مطالعه چند کتاب دیگه، به این نتیجه رسیدم که این کتاب واقعا بی‌نظیره...
توی آثار ایرانی، ما همیشه شاهد این هستیم که نویسنده خودِ آرمانی و چیزی که همیشه آرزو داشته اون باشه رو توی کتاب به تصویر می‌کشه. اما توی این کتاب نویسنده هیچ تلاشی برای این‌ کار انجام نداده. حتی بیشتر سعی می‌کنه شخصیت‌های داستان منزجر کننده باشند تا سوپر استار :)
ما قرار نیست با یه انسان کامل و بدون نقصی که توی دنیای واقعی وجود خارجی نداره روبرو بشیم. مارتی خیلی جاهای کتاب خودش رو یه آدم کج و کوله که هیچ جذابیتی نداره تعریف می‌کنه!
مارتی، هری، چسپر، تری، آنوک و هرکدوم از شخصیت های جزء از کل رو ما بارها و بارها توی زندگی‌هامون دیدیم. (البته به صورت ایرانیزه شده)
حتی معتقدم ماها می‌تونیم مارتی درون داشته باشیم. ما هم می‌تونیم مثل مارتی با حرف و رفتارهامون باعث تباهی زندگی خیلیا بشیم...
-
و خب منکر بار منفی و حجم زیادی از افسردگی و دین گریزی این کتاب هم نمیشه شد.
-
از اون دست کتاب‌هایی هستش که آدم نمی‌دونه باید به کسی معرفیش کنه، یا نه!