یادداشت فائقه
1404/3/19
اولین کتابی بود که از جلال آلاحمد خوندم و به واسطهی کتاب علوموفنون و تعریفهای دبیرمون ترغیب شدم به مطالعهش. به شددددتتتت قلمش رو دوست داشتم. سبک نوشتار برام جدید بود و تا قبل از این کتابی نخونده بودم که این شکل نوشته شده باشه. غرضورزیهایی در این کتاب مشاهده میشه که دوستان در یادداشتهای قبلی بهش اشاره کردن. به وضوح میشه طرفداری از کمونیسم و ضدسرمایهداری بودن رو دید. این که تونستم یک گوشهی کوچیکی از وضعیت آموزشِ ایرانِ چند سال قبل رو بفهمم خوشحالم میکنه اما همونطور که یک عزیزی در یادداشتشون اشاره کرده بودن، این قضیه که خیلی از مشکلات گذشتهمون هنوز حل نشده و بلکه با قدرت بیشتری همچنان پابرجاست، قلب رو به درد میاره.
(0/1000)
نظرات
1404/3/19
از جلال بیشتر بخوانید، به قول امیرخانی...داستان نویس های ایرانی فرزندان زن زیادی جلال اند...
2
3
1404/3/21
برخلاف دوستان من فکر میکنم ، برای خوندن آثار جلال یا هر نویسنده ای چه خارجی چه داخلی اول باید مقداری از زندگی نامش رو خوند جوانیش چطور بوده به چه تفکری گرایش داشت کی تغییر روحیه داده یا کی در پیرانه سری پشیمان و نالان بوده از کردار گذشته یا ایا نگاهش بیطرفانه بوده یا وابسته روحیات مردم و اجتماع زمان خودش که اون اثر مورد نظر رو نوشته ، بعد از اشنا شدن با روحیاتش شروع کرد آثارش رو به ترتیب با اطلاع از سیر تحولات و روحیات اش مطالعه کرد ، چون به نظر من اینکه رفت سراغ بهترین کتاب اون نویسنده یا متفاوت ترین اثر ، مانند اینکه یک ساختمون رو از طبقه آخر شروع کنی به ساختن و پا در هوا این ساختمان مشخصا بعد از مدتی فرو میریزه و این وسط وقت شما بی ارزش هدر رفته ، و اثر خاصی رو جهانبینی و زاویه دید شما نداره ، من خودم سال اون اثر رو با کمی گشت گذار اینترنتی برسی میکنم چه از نظر حوادث داخلی پیرامون نویسنده چه شرایط جهانی اون عصر تا ذهنم بره تو اون فضا قرار بگیره و مقایسه با زمان حال نکنه وضعیت رو چون مثل اینکه من بزرگسال کفش بچگی خودم بپا کنم
1
1
فائقه
1404/3/19
1