بریده‌های کتاب زهرا_.

عاقل و آگاه بودن، علاقه ما را به خیلی از مسائل، انسان ها و اشیاء کم می کند.

پدر با ما مهربان بود و وقتی داشت می رفت من برای اولی بار گریه اش را دیدم. اصلا فکرش را نمی کردم که او بتواند اشک بریزد؛ آخر همیشه آدم ساکتی بود و هرگز احساساتش را بروز نمی داد؛ حتی وقتی که مجبور بود از مرخصی به سرکار برگردد و ما تا ایستگاه راه آهن بدرقه اش میکردیم، گریه نمی کرد؛ همه مان گریه می کردیم، مادر و مادربزرگ، پدربزرگ و ما، ولی او نه _ نگاه کن!

مادرم اغلب می گفت که هیچ کسی بدبخت تمام عیار نیست .در زندان هنگامی که آسمان به خود رنگ می گرفت و روز نو آهسته به سلولم می لغزید، حرف او را تصدیق می کردم.

از لحاظ فیزیکی ، انسان ها خیلی معمولی اند. ما ضعیف، کند و نحیف هستیم و به راحتی از پا در می آییم؛ با این حال پردازنده های اطلاعات طبیعت هستیم. ما تنها گونه ای هستیم که می تواند گذشته و آینده را مفهوم سازی کند، که می تواند زنجیره های طولانی علت و معلول را استنباط کند، که می تواند در شرایط انتزاعی برنامه ریزی کند، که پیوسته توانایی ساخت ، ابداع و حل مشکل را دارد. به واسطه میلیون سال تکامل، ذهن عقلانی یا همان ذهن هوشیار مقدس کانت، چیزی است که طی چند هزار سال مختصر، کل سیاره را تحت سلطه گرفته و شبکه پیچیده و وسیعی از تولید و فناوری به وجود آورده است.

در هر زرهی باشید انتقاد به آن نفوذ خواهد کرد. زره به چه دردی می خورد، وقتی بدترین منتقد در ذهن شماست.

کلمات بعد از جاری شدن در زبان، در هوا ناپدید می شوند؛ اما اگر روی کاغذ نوشته شود، همیشه باقی خواهد ماند.

وقتی نوبت به درس اخلاق می رسد، بشریت بارها و بارها در طول تاریخ در آزمون آن مردود شده.

یک بستنی پرتقالی. می دانید بستنی پرتقالی در یک روز پاییز آفتابی، وقتی شکمتان پر از جوجه کباب است و مادرتان مثل قدیم می خندد و نگاه می کنید می بینید پدرتان بعد از مدت های طولانی طولانی طولانی دستش را گرفته چه حالی دارد؟

اما بگذارید استدلال دیگری را مطرح کنیم: بلوغ فرهنگی ما در حال نابودی ست. در سراسر این جهان توسعه یافته و غنی، ما درگیر بحران ثروت یا مادیات نیستیم، بلکه از بحران شخصیت، بحران فضیلت، و بحران وسیله و هدف رنج می بریم. مسئله دیگر بحث کمونیسم در برابر سرمایه داری، یا آزادی در مقابل برابری نیست، بلکه بلوغ در مقابل نابالغی و وسیله در مقابل هدف است.