نکته‌ی جالبی که درمورد این کتاب وجود داشت این بود که پسر از ویرگول خوشش نمی‌اومد و توی کتاب واقعاً از هیچ ویرگولی استفاده نشده بود.
        

          پسری یازده ساله در پرتاب توپ عالی است اما لکنت زبان دارد و در حرف زدن افتضاح است و در همین حال عاشق نوشتن است. 
دوست او که روزنامه فروش است روزی به تعطیلات می رود و این پسر مجبور می شود کارهای روزنامه فروشی دوستش را انجام دهد.

او با این که از حرف زدن با مردم به خاطر لکنت زبانش متنفر است اما به خاطر این کاری که دستش افتاده مجبور می شود برود در خانه مردم و با آنها حرف بزند و این اتفاق باعث میشه که آدم های جدیدی رو پیدا کنه و با اونها هم کلام بشه.

داستانی معمولی با شخصیت های معمولی داره اما بعضی از قسمت های کتاب حرف های قشنگی میزنه و نویسنده آدمو راحت وارد دنیای پسره میبره.
        

          داستان پسری که لکنت دارد و همان چیزی که ما قدرش را نمیدانیم مثل چی اورا آزار میدهد!
        

          چرا به زندگی یک شگفت انگیز نرویم؟