بریده‌های کتاب سیندخت

حکایتِ محبت، حکایتِ درد است.

《اگر قرار باشد همه‌ی نامردها بکشند و بعد پشت کنند تا در امان بمانند،همه‌جا پُر می‌شود از نامرد‌هایی که به دنیا پشت کرده‌اند. نامرد که پشت و رو ندارد!》

درماندگان،تنها سلاحشان حرف است و نه اعتبار حرفی که می‌زنند

استبداد همیشه از یک نقطه‌ی هندسی حرکت می‌کند و استبداد می‌شود. زور، در ابتدا، زور نیست شفقت است. شفقت، در حرکت است که زور می‌شود و زورِ سیاه. ... سنگ اول استبداد، مصلحت اندیشی در باب دیگران است_ بی‌آنکه مصلحت اندیش، به واقع، حق انسانی و فرهنگی مصلحت اندیشی را داشته باشد.

خصلتِ نفرت،تا روزِ بروز،خاموش بودن است

همه چیز خواهد پوسید الا قلبی که در آن عشق به خوب و نفرت از بد را نگه داشته باشی...

جنگ مردان حق با زمانه،جنگ تن به تن نیست.جنگ ایمان است با ابلیس.

کلمه،خداست؛کلمه خودِ خداست

《در موقعیت قرار گرفتن》،به تمام معنی از خویشتنِ خویش گذشتن است و به اعتبار آرمان اندیشیدن و درگیر شدنی خرد کننده.

ساختن،محکومیت انسان است؛ و هر ساختنی،ناگزیر خویشتن را در مخاطره قرار دادن است.

به خاطر بسپار که قناعت دنائت است، حتی قناعت در دیدن خوبی‌های جهان،همچنان که قناعت در عبادت؛ چندان که در لحظه‌هایی از یاد ببری که سراپای وجودت، پیوسته باید در عبادت باشد.

نگریستن از روزنه‌های ممکن _ حتی حقیر ترین روزنه‌ها _ آن زمان که در تن توفان نیستید، وابستگی به توفان را اثبات می‌کند.

《هميشه کاری کن که اگه خدا تو رو دید خوشش بیاد،نه مردم.》

حنجره ها را می توان برید ولی فریادها را هرگز!

تاریخ تکرار نمی شود؛بلکه این مردان تکراری اند که بدون عبرت،رفتار گذشتگان را در برابر آزمون های روزگار تکرار می کنند.

پیامبر به علی گفت که ای علی!با من بر سر نزول قرآن می جنگند و با تو بر سر تأویل آن.دشمنان من مشرکین اند و دشمنان تو منافقین!

《واقعیت آنی است که حاکم و رایج است اما حقیقت آنی است که باید باشد و نیست.ارزش انسان‌ها به تلاشی است که برای هویدا ساختن حقیقت‌ها می‌کنند، نه پذیرفتن واقعیت‌ها. برای همین است که پیامبران با ارزش ترین انسان‌ها بوده‌اند.》

ای ابوذر!خدا را آن گونه عبادت کن که گویا او را می‌بینی. اگر تو او را نمی بینی، او تو را می بیند. بدان که سرآغاز عبادت و خدا پرستی،معرفت و شناخت است.