بریده‌های کتاب kamand

درست مقابلم ایستاده و طوری دلم برایش تنگ شده است انگار سالهاست اورا ندیده ام.

چون تنها راه یاد گرفتن زندگی کردنه نورا.

حیف روشنک،حیف که این بار وقتی چشم هایت را باز کنی،باز هم این کابوس توست که عین بیداری است...

چرا کلاغ شبیه میز تحریره؟:))

برقی در چشم های جست دید:<< از بین همه چیز انتخابم تویی >>

به هر حال قلبش مال جست بود؛چه قلب یک شیرینی پز باشد چه یک ملکه.

اون بهترین دوستم بود ولی من هیچوقت بغلش نکردم :))))))))

آدم ها همیشه دوست ندارند حقیقت را بشنوند.

اما نهایتا توی زندگی،آدمایی رو میبینی گه باید ببینی،فرقی هم نداره که چه اتفاقی میافته.اگه قرار باشه تو و اونا باهم در ارتباط باشین،زمان خودش تعیین میکنه که کی.