بریده‌های کتاب saleh

<بدرود. امیدوارم تا وقتی میام پیشت دیِل نگهدارت باشه.>

<بخشش چیزی نیست که از بقیه طلب کنی، کز باید به دستش بیاری.>

کز دقیقا می‌دانست بهد از رفتنش چه چیزی را از خود به جا می‌گذاشت _ویرانی را.

<درد و رنج هم مثل چیزای دیگه‌اس. اگه مدتی باهاش زندگی کنی،از طمش خوشت میاد>

اسپویل : <اینژ، من فقط یکبار می تونم پسر پکا رو بکشم ولی خودش میتونه مرگشو هزار بار تصور کنه>

<چاقو رو تا یه حدی می‌شه تیز کرد. چیزی که مهمه،کیفیت فلزشه.>

وقتی ترس از راه می‌رسه،قراره یه اتفاقی بیفته.

همیشه جایی رو هدف بگیر که کسی حواسش نیست.

محافظت از تو را به من سپرده‌اند. تنها مرگ می‌تواند مرا از این سوگند بازدارد.

<جوری زخمیش میکنم که هیچ وقت نشه درستش کرد. کاری میکنم هیچ‌وقت کمر راست نکنه. از اون زخمایی که هیچ‌وقت خوب نمی‌شن.> <از همونایی که خودت تحمل کردی؟> <اره>

وقتی شانسی برای برنده شدن نداری بازی رو عوض می‌کنی.

من کینه رو فقط به دل نمی‌گیرم. بغلش میکنم. لوسش میکنم بهش غذا میدم و به بهترین مدارس می‌فرستمش. من کینه‌هام رو پرورش میدم،رولینز.

بعضی چیزا از بین نمی‌رن. بعضی اتفاقا رو هرگز نمی‌شه درست کرد.

فیچنر می گوید؛ هر زخمی بالاخره بهبود پیدا می کنه. میگویم؛《دروغه》زخم به جا مانده از ای یو هرگز بهبود نمی یابد. آن درد همیشه باقی می ماند.

درد وجود داره اما از تهدید های مرگ نجات پیدا کردیم.

مردم به قدری تنهان که حتی وقتی این موجودات زهردار رو هم یه اون ها می فروشیم باز جذب شون می شن.

این مرد اشتباه می کند. هیچ‌ یک از آن ها زنده نخواهد ماند.

گلی در مریخ می روید. قرمز رنگ است و زخمت و با خاک ما سازگار آن را هیمنتوس می‌نامند؛ به معنی شکوفه‌ی خونین.

گفت: میو! من هم در جواب گفتم: میو!