بریده‌های کتاب paria azadi

"بانوی طبیعت " هیچوقت لی لی به لالای کسی نمی گذارد.

"من عاشق هیچ کس نبوده ام و هرگز نخواهم بود ، مگر اینکه عاشق تو شوم ."

من به جهانِ غذا های بسته بندی و ادارات تعلق ندارم . جهان من ، جهان خون و دست بند هاست

اگر شما خاطرات گذشته تان را از دست بدهید ، یادتان می رود کی هستید و اگر خاطرات آینده تان را از دست بدهید ، سر آخر شما می مانید و زندگیِ بی پایان در زمان حال .

تصور بفرمایید که آدمی ابله نباشد. (درواقع به طور کامل غیر ممکن است که بگوییم ابله است ، فقط به این دلیل که اگر ابله باشد آن وقت دیگر چه کسی باهوش خواهد بود؟) اما حتی اگر ابله هم نباشد ، باز به طرز وحشتناکی ناسپاس است! ذاتاً ناسپاس است . حتی به نظر من بهترین تعریف انسان این است: " موجودی که روی دو پا حرکت می‌کند و ناسپاس است . "