بریده‌ای از کتاب یادداشت های زیرزمینی اثر فیودور داستایفسکی

تصور بفرمایید که آدمی ابله نباشد. (درواقع به طور کامل غیر ممکن است که بگوییم ابله است ، فقط به این دلیل که اگر ابله باشد آن وقت دیگر چه کسی باهوش خواهد بود؟) اما حتی اگر ابله هم نباشد ، باز به طرز وحشتناکی ناسپاس است! ذاتاً ناسپاس است . حتی به نظر من بهترین تعریف انسان این است: " موجودی که روی دو پا حرکت می‌کند و ناسپاس است . "