بریده‌های کتاب parya

این دیوانگی تمام و کمال است و با این حال نمی توانم جلویش را بگیریم.سیر نمی شوم.می توانم تا ابد در این سهم کوچک از جنون زندگی کنم. می دانم حاضرم هر کاری بکنم که او را در اینجا پیش خودم نگه دارم.

هیچ کس دیگری را نمی خواهم. چون او را می خواهم.

وقتی انگشت هایش را در انگشت هایم قلاب می کند، پوستم آتش می گیرد.

انگار سنگی را به قوزک پاهایش بسته و او را به اعماق اقیانوس انداخته بودند.

بدن رومن زیر بدنش گرم و سفت بود.دست هایش را روی پشت آیریس گره کرد، او را به سمت خودش کشید و بغلش کرد.

او بیش از حد به آیریس فکر می‌کرد و می دانست این کار نابودش می کند.

چون هیچ کس تا حالا اون قدری که تو بهم نگاه می کنی، نگاهم نکرده وینو.))

پلیس می گه اون رو با یه جسم سخت شدیداً زدن.

مطمئناً خیلی چیز ها را نمی‌دانم اما می دانم که تا فردا صبح قاتل دان را پیدا نخواهند کرد.

بعضی آدم ها هرچه بیشتر برایشان تلاش کنی،کمتر برای خود کاری میکنند.

حال ناجی نقره ای اصلا خوب نیست . و من نباید به این مسئله اهمیت بدهم.

وقتی شاهزاده این طور مقابلم زانو میزند به هیچ وجه احساس نمی کنم یک آدم معمولی هستم.

خیلی محکم من را می بوسد،تا حدی که لب هایم به خون می افتد

«من می تونم با مرده ها حرف بزنم...بله ،درست خوندید!»

دختر در اتاق دربسته می ماند و انتظار می کشد.دیگر نمی‌داند در انتظار چه کسی یا چه چیزی است.چیزی،کسی... او تنها تر از آن است که بشود تصور کرد.

من همیشه مجبورم به داستان ها فکر کنم،وگرنه دنیا برایم تحمل ناپذیر میشود.

او کله شق تر از این است که بمیرد و من کله شق تر از آن که به او اجازه بدهم

دلم میخواهد بخندم و بخندم و بخندم تا توی اشک هایم حل شوم:)

«زمان، بیماری و مرگ همه‌چیز رو می‌دزدن. چرا ما بخشی از اون‌ها رو پس نگیریم؟»

آروم باش،میزارم بیایی بیرون؛اما الان نه.