بریده‌های کتاب 🎶🐾📚~

عشق وقوف ناگهانی بر این مسئله است که کسی دیگر حتما وجود دارد.

در حالی که طبعیت دائما در حال تغییر است،ما همواره خلاف جهت حرکت میکنیم و می کوشیم باور ها و تجربیاتمان را ثابت نگاه داریم و به اموری مطلق بدل نماییم.همین خودخواهی است که باعث می شود با یک نظر، و نه هیچ نظر دیگری، احساس قرابت کنیم،نامهربان و شرور شویم،بگوییم«این»نمی تواند آن معنا را داشته باشد،و فکر کنیم که موظفیم دیگران را تغییر دهیم تا مناسب حال ما باشند.

اگر بگوییم که دقیقا می دانیم خدا چیست،در واقع دربارهٔ یک بت سخن می گوییم،دربارهٔ ایزدی که در تخیل خود آن را بر ساخته ایم.

آگاهی از خطاها و پذیرفتن مسئولیت آنها امری ضروری است،اما در عین حال باید بدانیم که خشم و ترس و نفرت و آز که باعث می شوند با دیگران بد رفتاری کنیم، از مغزی نشأت میگیرند که ما از نیاکان خزندهٔ خویش به ارث برده ایم.بی فایده است که بخاطر احساستی همچون حسادت و خشم و نفرت به تلخی به سرزنش خویشتن بپردازیم.این کار تنها به نفرت از خود منجر خواهد شد.

اگر نتوانیم واقعیت ترس های خود را بپذیریم،احتمالاً ترس های دیگران را نادیده میگیریم و حتی به تمسخر آنها می پردازیم.

_زخم گردنت مال کوسه هاست،نه؟ غریبه بی اختیار دست کشید به پشت گردنش. _نه،مال آدم هاست.زخم را اینجا می زنند،امّا جایش این جا می ماند و انگشت گذاشت روی قلبش.

آن گفته معروف یادت هست؟در جزیرهٔ متروکی هستی و می توانی پنج تا کتاب با خودت داشته باشی.کدام ها را انتخاب میکنی؟

«هر چند این سرزمین را دوست دارم،گاهی به فکر ترکش می افتم.» «که کجا برویم؟» «هر جا که فراموش کردن راحت باشد.»

در آن هفته لیلا به این نتیجه رسید که از تمام دشواری هایی که آدم باید با آن روبه رو شود،هیچ چیز به اندازهٔ عمل سادهٔ انتظار کشیدن مجازات کننده نیست.

می دانم وقتی این جنگ تمام شود،این کشور به تو مثل مرد هایش نیاز دارد،حتی بیش از مردها.چون یک جامعه شانس موفقعیت ندارد،اگر زن هایش تحصیل نکنند لیلا.هیچ شانسی ندارد.

در دلم مبارزه ای در گرفته بود که خواب را بر من حرام می کرد.حالی داشتم بدتر از شورشیانی که در دغل و زنجیر مانده اند.ولی تهور نمودم،و چنین تهوری مبارک باد! و باید دانست گاه بیخردی،آنجا که ژرف ترین تدبیر ها عقیم می ماند، به کارمان می آید و همین میباید به ما بیاموزد که خدایی هست که به مقاصد خام و ناتراشیده مان شکل دهد.

عشق سرشتی ظریف دارد،و در جایی که مهر به ظرافت آمیخته باشد گران بهاترین چیز خود را از پی دلدار خود می فرستد.

سخنانم رو به آسمان دارند،امّا اندیشه ام بر زمین می ماند.سخن تا اندیشه با وی همراه نباشد هرگز به آسمان دسترسی ندارد.

امّا ما غیر از آرزوهای بزرگ تقصیری نداشتیم.